SAHRA ÇİÇEĞİ - Fatma Zehra - Wattpad

SAHRA ÇİÇEĞİ

Reads 37,557
Votes 2,860
Parts 40

Reads 37,557
Votes 2,860
Parts 40

acı avukat gençkız gerilim patron piyano psikoloji sahra yaz yağmur çiçek şiir

Rüzgarlar geçti menekşelerden
Ve bir bahar günü doğdun sen

"Bir kız varmış zindanlarda. Bir adam varmış ölümün avcunda. Sahra çiçeği dokunmuş hayatlarına. Gözyaşları karışınca yağmura, erişmişler bahara."

24.01.2022All Rights Reserved

acı avukat gençkız gerilim patron piyano psikoloji sahra yaz yağmur çiçek şiir

Table of contents

40 parts

Sign up to add SAHRA ÇİÇEĞİ to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Urfa'ya Sürgün by Ruhefza_yazar

URFA'YA SÜRGÜN Aşk, bazen kaderin kurşunuyla başlar... Annesinin cenazesini memleketine getirmek için yola çıktığında, Mihriban ne çocukluğunda adının bir adamla birlikte anıldığını biliyordu... ne de karşısına çıkacak adamın, geçmişine mühürlenen bir yüz olduğunu. Üsteğmen Ferman, yıllar önce bir sokakta, yeşil şalı düşerken görüp unutamadığı o kızı... beyaz lekelerinden tanıdı. Kalbine yıllar önce düşen kıvılcım, şimdi kaderin ateşine dönüştü. Ama bu kavuşma bir vuslat mıydı, yoksa bir ceza mı? Ailelerin kararı, bastırılmış anılar, suskunluklar ve mihriban'ın taşıdığı ağır yük... Herkes bir kararın peşindeydi, ama Mihriban'ın yüreğinde tek bir gerçek vardı: "Bu bir aşk değil, bu bir sürgün." --- "Ferman Teğmen," dedim, gözlerimi gökyüzüne dikmişken. "Seninle bir anlaşma yapacağız." Yanımdan sesi geldi, sakin ama bu kez biraz temkinli: "Ne anlaşması?" Başımı ona çevirmedim. Ellerimi terasın taş korkuluğuna dayadım, gözüm ufukta. "Ne olursa olsun... Üzerime kuma gelmeyecek. Bu tek şartım. Bu tek sözüm. Eğer bir gün bunu yaparsan..." Başını bana çevirdi. "Yaparsam?" Sözüm dimdik çıktı dudaklarımdan: "Urfa şahidimdir, Urfa meydanında kafana sıkarım." Bir sessizlik oldu. Kalbim göğsümde zıplıyor, nefesim boğazıma takılmıştı. Ardından, Ferman'ın sesi geldi. Bu kez daha yakın, daha düşük ama şaşkınlıkla dolu: Göz göze gelmedik. Ama yanımda bakışlarının üzerimde olduğunu hissediyordum. Sonra dedi: "Kabul. Üzerine kuma gelirse... Urfa meydanında vur beni. Vur ki sözümde durmamış olayım, Asi." •Kuma veya kadına şiddeti normalleştirme yoktur. •Urfa'ya Sürgün adlı yazılmış ilk kitaptır ve öyle kalacaktır. •Kurgu şahsıma aittir, en ufak çalıntı durumunda gereken işlem yapılacaktır.

DÖNEMEÇ (✔️) by muhayyell_

İstihbaratta gizli görevde olan Ali Haydar ve babasını aynı uğurda kaybetmiş Nazenin'in aile apartmanında geçen aksiyon dolu aşk hikayesi. Adam sır küpüydü, kadınsa sabır... Adamın sırrı kadının sabrına mağlup olmamalıydı. Fakat hayat bu ya; hep olmaması gereken olurdu... •Ben Nazenin, hafız Nazenin. Başlarda klasik denilebilecek bir hayat yaşarken birden bire alt üst olan hayatımı anlatacağım size. Babasız kaldığım küçük yaşımda, babamın ailesinden kopmamamız adına onlarla aynı apartmanda kalmayı tercih etmişti annem. Babaanne, dede, hala, amca, yenge ve kuzenler derken kocaman bir aileyle büyümüştüm. Bir erkek kardeşim, platonik bir sevdam ve acılarla, sevinçlerle yoğrulmuş bir hayatım vardı. Sonra biz bir dönemece girdik. Babamın sırlarla dolu geçmişinden gelen ve okunmayı bekleyen o tozlu sayfalar, Ali Haydar'la beni, hayalden öteye gitmez dediğim o gizli sevdamla bizi aynı dönemece sokmuştu. Ve o dönemeçten sonra her şey değişti, bambaşka oldu! Yollar çetinleşti, mevsim kışa döndü ve ben o ayazda yüreğimi yakan aşkın aleviyle, Ali Haydar'ın kanatları altında ısındım. Onun ayak izleri babamınkine öyle benziyordu ki, ister istemez o izleri takip ederken bulmuştum kendimi... [Ali Haydar ve Nazenin'in sırlarla dolu aşk hikayesine hoş geldiniz...]

"BERCESTE" 🍁 (Tamamlandı) by BursaliGelin

🍁 -Hey!'dedi sesi atının nal seslerine bulanırken. Gelip tam önümde duraksamış, yorgun hayvan ağır ağır adımlamıştı. Bir doğan misali keskin bakışları sertçe geçti gözlerimden.'Yalnız çıkılmayacak denildi. Nereye gittiğini sanırsın?' -Yetti gayrı! Bana hesap sorup durma be adam! Kim sanırsın sen kendini?' dedim karakterimden beklenmeyecek kadar sert bir tavırla. Hafif çekik gece karası gözleri bana bakarken daha da kısılmıştı. Atına küçük bir adım attırıp atımın burnuna yanaştı. -Demirci Kasım oğlu Akın! Kutlu Kayı obasının beyi Osman Beyin alpi sanırım kendimi. Peki sen?' 'Gökten zembille inip düştün obanın ortasına. Hiçbir şey bilmem dersin, lakin ben bilirim ki bir gizlediğin var. Şimdi söyle bakalım. Asıl sen kendini kim sanırsın hatun? ' -Bildiğim yalnızca ismimdir. Hazan'ım ben. Nereden geldim, nereye gider idim bilmem. 'Sende var git yoluna. Benden size zarar gelmez Akın Alp. ' Kendinden başkasına zararı olmayan bir acizdim ben. Gizlediğim tek şey bu kitabın içine nasıl hapsolduğumdu. İki binli yıllardan bin üç yüz yılına nasıl gelebildiğimdi. Bâst-ı zamanım, tayy-i mekanımdı... Lakin bunları anlatsam ya meczup derlerdi bana veyahut büyücü. Diyemiyordum. Diyemediğim için de böyle çatıyordu bana kaşlarını. Atımın yönü obaya çevrilirken bir hamle ile kesmişti önümü. Ve geceden siyah gözleri beni alev misali yakarken fısıldadı. -Yolumun üstünde durursun Hazan hatun. Lakin bilesin ki ben dört nala giderken tökezlemem. Ne varsa acımaz, ezer geçerim...' 🍁 Hazan & Akın ......................

Tahassür by darcellelune

TAHASSÜR Cihan ve Kamerin hikayesi... Yıllar önce birbirine verilmiş sözler... Yıllarca birbiriyle kavuşmayı bekleyen iki insan yıllar sonra tekrardan karşılaşır. Fakat adam o kadar çok değişmiştir ki kadın onu tanıyamaz. Bu aşkta kim haklı? Aynı adama tekrardan aşık olan kadın mı? Yoksa verdiği sözü tutmayan kadına kırılan adam mı? Tercümanlık yapan Kamer ve onun çalıştığı şirketin sahibi Cihan... ★ Eve geldim. Bende ki yedek anahtarla kapıyı açtım. Koşa koşa yukarı çıktım. Gördüğüm manzara yere çakılmama sebep oldu. Kamer yerde oturmuş ağlıyordu. Bana baktı. Pişmanlıkla gözlerimi sıkıca kapadım. Öğrenmişti... İşte şimdi her şey başlayacaktı. "K-kamer ben..." "Açıkla!" Diye bağırarak ayağa kalktı. Hüzünle ona baktım. Sinirliydi haklıydı. Ama ben ona bağırmayacaktım kıyamazdım ona. "Söyleyemedim üzgünüm." Pişmanlıkla bana baktı. Gözleri artık farklı bakıyordu. Şu an huzur bulamıyordum. Yıllarca onu aramışken şimdi kaybedemezdim. Ne olursa olsun aşkımın arkasında duracaktım. ★ Kapak tasarımı: dreammsolider

Bir Ayrılık Bir de Bebek(Tamamlandı) by licessec

2021 Watty Ödülleri Romance Kategorisi Kazananı Not: Saygısız İnsanlar Kitaba Giremez!⛔ Her ayrılık insandan bir şey mi götürür? Bazı ayrılıklar insana çok şey katar; insanın yeniden doğmasına ve tekrardan büyümesine vesile olur; halının altına süpürülenlerin gün yüzüne çıkmasına yol açar. Öyle ayrılıklar vardır ki insandan çok şey alıp götürdüğünü sanırız ama belki de yıllar sonra bize kattıklarının farkına varırız. İşte bu hikaye de kaybedilenlerin kazanç olduğunu bize gösteren bir ayrılık hikayesi. Kapak Tasarım: @Wbrunette

Bir Küçücük Civciv | Tamamlandı by queenofpuskevit

*Wattys2021 Romantizm Kazananı* Çağlar 27 yaşında, sorumluluk almayı sevmeyen bir adamdı. Abisi ve yengesinin ölümünün ardından hem yetim hem de öksüz kalmış yeğeni Bade'nin bakımını üstlenirken artık eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Başka hiçbir akrabası olmayan ikili bu koca dünyada yalnız kalmıştı. Eylül, en yakın arkadaşının ölümüyle sarsılırken Bade'nin sorumluluğunu Çağlar'ın almasıyla onları yeni bir serüvenin beklediğini anlamıştı. Ona emanet edilen Bade'yi amcasıyla baş başa bırakmak istemediği için soluğu Çağlar'ın kapısında aldı. Bütün günleri bebek kusmuğu ve kakası temizleyip, Bade'nin karnını doyurmakla geçen Çağlar, kesinlikle kaçık olarak nitelendirdiği Eylül'ün yardımını istemiyordu. Şimdi ne olacaktı? Eylül minik bebeği bırakıp gidemezdi. Bu hayattaki tek akrabası ise amcasıydı. Bade için hiç haz etmedikleri halde yan yana durabilir, onu büyütürken kavga etmekten vazgeçebilirler miydi? Daha da kötüsü, her fırsatta birbirlerinin ayağını kaydırmak için bekledikleri günleri arayacakları şekilde hisleri değişirse ne olacaktı? 🐣 ~25.08.20~ Kapak Tasarımı: @bsudeee 💜

Arat Ağa'nın Gelini (+18) by Yildiz__Tozu27

Bu Topraklarda Bütün Kızların Kaderi Aynıydı Kimse Kimse Kaçamazdı (Havin'de Kaderi Aynı Olacaktı Kaderinden Kaçamıcaktı). Onların acı dolu aşk hikayesine şahitlik etmeye hazırmısınız. Aram Sevdasına Kavuşmak İçin Kardeşini Hiç Düşünmeden Sevdiği Kız Kaçırdı. Havin Abisinin Hatası Yüzünden Berdele Kurban Gitti. Arat Kardeşinin Kaçtığı Adamın Kız Kardeşine İlk Görüşte Aşık Oldu. Havin Hiç Tanımadığı Mardin'in Yakışıklı Ağasıyla Berdele Evlendi. Arat Berdele Evlendiği Kızı Canından Çok Sevmeye Razıydı. Peki Havin Berdele Evlendiği Adama Aşık Olucakmıydı?. Yada Bu Aşk Hiç Başlamadan Bitticekmiydi?. Argo kelimeler içermektedir.

MÜMTENİ by melektugceeee

Birlikte büyüdü onlar... Fakat büyüdükçe değişti birinin hisleri. Arkadaşlık değildi bu içindeki, sevdi Hafsa. İçin için, gizli gizli sevdi Fatih'i. Kimi zaman diline kadar taştı aşkı, ama her seferinde zorlukla yuttu. Zira konuşsa Fatih yüzüne bakmazdı. Peki Fatih öğrense gerçekten yüzüne bakmaz mıydı? 🍃 Öte yandan ikisinin de en yakın arkadaşları olan Esra ve Yiğit... Deli dolu, biraz da çılgın İstanbul'lu Esra ve arsızlaşan çağa ayak uydurmamakta kararlı, eski kafalı olmaktan fazlaca memnun olan Urfa'lı Yiğit.. Ya kader bu iki zıt karakteri devamlı yan yana getirirse? Nereye kadar karşı koyabilecekler hislerine? MÜMTENİ Yanlış anlaşılmalar, öfkeyle söylenen laflar ve tek tek kırılan umutlar... 🌾 Bu isimde yayınlanan ilk kitaptır. Tüm hakları bana aittir!

LAHZA s o n d e m (TAMAMLANDI) #wattys2020 by asosyalimbenn

-Wattys 2020 Romantizm Kazananı- Adamın üzerimdeki baskısıyla köşeye sıkışmıştım. Ona dokunup üzerimden atmak istiyordum ama bunu yapamıyordum. Sanki felç geçirmiş gibi kalakalmıştım. Ne konuşabiliyordum ne de hareket edebiliyordum. Fakat artık bundan oldukça rahatsızdım. Sağ elimi belli etmeden arkama atıp belimdeki silaha dokundum. Onun varlığı niyeyse bana güç veriyordu. Adam sağ elini başımın üzerinden arabaya koyduğunda kaçabilecekmişim gibi geriye gittim. Daha fazla gidemiyordum. Yok olmuyordu. Böyle devam edemezdim. ''Size hiçbir şey vermek zorunda değilim!'' Adamın göğsüne ellerimi koyup tüm gücümle ittirdim. Yaptığıma direnmedi birkaç adım geriledi. Bana alan açılınca duruşumu dikleştirip ben de birkaç adım öne doğru attım. Bu sefer gerileme sırası ondaydı. ''Hem siz kim oluyorsunuz? Bana bu şekilde davranamazsınız!'' Sesim haddinden fazla çıkmıştı. Karşımdaki adamın şaşırdığını görebiliyordum. Benden bu denli bir çıkış beklemediği açıktı. Adamın sinirle kasılan yüz kaslarını gördüm bu sefer. Yine bir sinir dalgası benliğini ele geçirmişti. Ben de bundan nasibimi almıştım. Kollarıma yapışan mengene gibi eller öyle sert tutuyordu ki canım yanıyordu. Parmakları kollarımı morartırcasına sıkıyordu. Yüzü yüzüme yaklaşmış gözlerinden çıkan öfke ateşleri yüzümü yakıyordu. ''Kimliğini çıkaracaksın ve arabada ne var ne yok hepsini göstereceksin!'' Bu bendeki bardağı taşıran son damla olmuştu. Kimse bana emredemezdi. Hiç kimse! Kollarımı gevşettiği tutuşundan faydalanıp yarım adım geriye çıktım. Canım ya da bir başka şey şu an umurumda değildi. Belimdeki silahı çekip kalbine dayamamla onun da eş zamanlı aynı şeyi yapması bir olmuştu. Şimdi ikimizin silahı da birbirimizin kalbi üzerinde meydan okuyordu. Ya iki silah da patlayacaktı ya da birimizin öfkesi ateş olup yakıp yıkacaktı.

HEMSÂYE (TAMAMLANDI) by Katibe-i_Nur

Suikasti yapacağı yer üst kıdemde bir askeri karargahtı ve orası en iyi eğitilmiş askerleri barındırıyordu. Ve araştırdıklarına göre General'in kızı Âmine'yi parmak izi almadan içeri alıyorlardı. Çarşaf ve maskeyle kendini kamufle edebilirdi genç kadın. Askeriyede Âmine'yi daha önce görmüşlerdi. İki santimlik bir boy farkı dahi olsa bunu fark ederlerdi. Âmine ondan 5 cm daha uzundu ve bu yüzden boyu ona yakın olsun diye altı dolgu topuklu spor ayakkabı giymişti. Üzerinde ki çarşaf bol olduğu için ondan daha zayıf olduğu belli olmuyordu. Mavi gözlerine Âmine'nin bal rengi gözlerini lensle taklid edince herşey tamamdı. Bilerek onu seçmişlerdi. Bir karargâha girip oranın en yetkili General'ini öldürmek ancak onun altından kalkabileceği bir görevdi. Ve bunu başaracaktı! Bugün örgütlerinin kabusu General Hamid Aladağ ölecekti! Üstelik bunu öz kızı Âmine Aladağ yapacaktı. En azından herkes böyle bilecekti... 🗝️ Burası Hemsâye Adası'ydı. Dört tarafı denizle kaplı, içi huzur dolu bir kara parçası. Sanki burası dünya da temiz kalmış tek yerdi. Hâlâ insanlar düşenin üzerine basıp geçmek yerine birbirleriyle yardımlaşırdı, hoşgörü vardı mesela hangi dine, ırka, yahut giyimde olduğuna karışmıyorlardı burda insanlar. Birlikte huzur içinde yaşayıp gidiyorlardı. Aylardan Temmuz'du. Hemsâye'nin çiçek açtığı en göz kamaştırıcı zamanlarındanlardı. Çiçekler takmış bir gelini andırıyordu Huzurun Adası. Rengarenk eski usül boyanmış evlerin balkonlarına tırmanıyordu Begonvil çiçekleri. Yanından yürüdüğü ahşap konağın duvarlarını saran asmanın yapraklarını toplayıp hasır sepetine biriktiriyordu bir genç kız. Şimdi bu nadir kalmış temiz beldeye kendi karalarını çalmaya planlıyordu kara ruhlar. Elbette ki onlara set vuracak kahramanlar mevcuttu. İşte serüven böyle başlayacaktı.

You may also like

Slide 1 of 10

Urfa'ya Sürgün cover

DÖNEMEÇ (✔️) cover

"BERCESTE" 🍁 (Tamamlandı) cover

Bir Ayrılık Bir de Bebek(Tamamlandı) cover

Bir Küçücük Civciv | Tamamlandı cover

Arat Ağa'nın Gelini (+18) cover

LAHZA s o n d e m (TAMAMLANDI) #wattys2020 cover

HEMSÂYE (TAMAMLANDI) cover

Urfa'ya Sürgün

URFA'YA SÜRGÜN Aşk, bazen kaderin kurşunuyla başlar... Annesinin cenazesini memleketine getirmek için yola çıktığında, Mihriban ne çocukluğunda adının bir adamla birlikte anıldığını biliyordu... ne de karşısına çıkacak adamın, geçmişine mühürlenen bir yüz olduğunu. Üsteğmen Ferman, yıllar önce bir sokakta, yeşil şalı düşerken görüp unutamadığı o kızı... beyaz lekelerinden tanıdı. Kalbine yıllar önce düşen kıvılcım, şimdi kaderin ateşine dönüştü. Ama bu kavuşma bir vuslat mıydı, yoksa bir ceza mı? Ailelerin kararı, bastırılmış anılar, suskunluklar ve mihriban'ın taşıdığı ağır yük... Herkes bir kararın peşindeydi, ama Mihriban'ın yüreğinde tek bir gerçek vardı: "Bu bir aşk değil, bu bir sürgün." --- "Ferman Teğmen," dedim, gözlerimi gökyüzüne dikmişken. "Seninle bir anlaşma yapacağız." Yanımdan sesi geldi, sakin ama bu kez biraz temkinli: "Ne anlaşması?" Başımı ona çevirmedim. Ellerimi terasın taş korkuluğuna dayadım, gözüm ufukta. "Ne olursa olsun... Üzerime kuma gelmeyecek. Bu tek şartım. Bu tek sözüm. Eğer bir gün bunu yaparsan..." Başını bana çevirdi. "Yaparsam?" Sözüm dimdik çıktı dudaklarımdan: "Urfa şahidimdir, Urfa meydanında kafana sıkarım." Bir sessizlik oldu. Kalbim göğsümde zıplıyor, nefesim boğazıma takılmıştı. Ardından, Ferman'ın sesi geldi. Bu kez daha yakın, daha düşük ama şaşkınlıkla dolu: Göz göze gelmedik. Ama yanımda bakışlarının üzerimde olduğunu hissediyordum. Sonra dedi: "Kabul. Üzerine kuma gelirse... Urfa meydanında vur beni. Vur ki sözümde durmamış olayım, Asi." •Kuma veya kadına şiddeti normalleştirme yoktur. •Urfa'ya Sürgün adlı yazılmış ilk kitaptır ve öyle kalacaktır. •Kurgu şahsıma aittir, en ufak çalıntı durumunda gereken işlem yapılacaktır.