-Asla senin olmayacağım, dedim. O an bakışları gözlerimi yakacak kadar öfkeyle bakıyordu. -Olacaksın değil, benimsin zaten. -Saçmalama. Rüyanda görürsün onu sen UNUT! Diye bağırdım. O sondaki çıkışım daha çok öfkelenmesine neden olmuştu. Bir anda bileğimden kavradığı gibi beni kendine çekti. Ve başını boynuma doğru eğdi. Nefesini boynumda hissediyordum. Ve sesli bir fısıltıyla konuşmaya başladı; "Seni ilk gördüğüm günden beri benimdin. Bunu asla aklından çıkarma çünkü seni asla bırakmayacağım." Biliyordum, dediğini yapardı ama kendimce savaşacaktım, kendime ve ona rağmen, yoksa kalbim ona olan aşkıma dayanamayacaktı... (+18)