Hayatına son vermeye kararlı iki insan: Gülnihal ve Mahir. Bambaşka yaşamlarının tek ortak noktasıydı ölme isteği. Birinin dilinde küfür, ötekinde zikir vardı. Biri ölü bir adamla konuşurdu ara ara, diğeri de yaşayanları öldürmek isterdi konuşurken. Onları buluşturan şey gözleri yarı kör bir kadın oldu. Gülnihal susuz dudaklarını dayadı kadının ellerine; Mahir kulaç attığı deryadan habersiz çöle çevirdi rotasını. İşte bu hikaye de yaşayan ölülerin ölen yaşamlarını konu edindi. Gülsâre: Saf, hakiki gül. Mâhir: Usta, becerikli, marifetli (kimse) Gülnihâl: Gül fidanı Ülfet: Alışma, kaynaşma, ünsiyet, dostluk Ahmet: Pek çok methedilmiş, övülmüş (kimse) Kaynak: Kubbealtı Lugatı 12/04/2022 ✍🏻