İlk zamanlara gidiyoruz... Hatta zaman kavramının bile henüz varolmadığı, yaratılıştan da öncesi. Hiç kimse bilmezken varolmuş, var edildikten sonra tutsak edilmiş bir Titaniçe'nin hikayesine gidiyoruz. Kendisi Kronos'un sevgili ablası Architelos (başlangıç ve sonun temsilcisi). Onun hikayesi hiç yazılmadı, anlatılmadı, duyulmadı... Sanki hiç varolmamış gibi yokluğa karışmıştı. Lakin başlangıcı olan herşeyin bir de sonu vardır. Architelos'un da başlangıcı varken bir sonuca ulaşması gerekmez miydi? Adının da gücü bu değil miydi? O zaman sonun da gelmesi için artık bir adım atılması şarttı. !!!!!!BU HİKAYE TAMAMEN KURGU OLUP, İÇİNDE BİLDİĞİMİZ YUNAN MİTOLOJİSİNİN ESİNTİLERİ OLSA BİLE BİLDİĞİMİZ MİTOLOJİDEN FARKLI UNSURLAR İÇERMEKTEDİR!!!!!! !!!NOT: EMEĞE SAYGIDAN LÜTFEN KOPYALAMAYINIZ, HİKAYENİN HAKKI ŞAHSIMA AİTTİR!!!!