Beki her şeyi olduğu gibi bırakmam gerekiyordu ama buna izin verecek bir karaktere sahip olamamıştım hiçbir zaman. Şu an olmam için de bir sebep yoktu. Dudakları dudaklarıma değmeden hemen önce " Bu hikayenin sonunda üzülen kişi ben olmayacağım, " diye fısıldadım. Dudakları dudaklarımın altında bir gülümseme ile kıvrıldı. Minik bir öpücüğün ardından hafifçe geriye çekildi. " Ben de üzülmeyeceğim, " dedi. Belki iyimser bir yapıya sahip olsaydım bunu 'Bizim hikayemizin asla sonu olmayacak' şeklinde algılayabilirdim. Ama bir gün sonunun olacağını biliyordum ve iyimser bir yapıya sahip olduğum da söylenemezdi. Ama onun bilmediği bir şey vardı. Her şeyin başlangıcına o karar vermiş olabilirdi ama bu hikayenin sonu benim istediğim şekilde bitecekti.
1 part