Rüzgar nazikçe tenime vururken karşımda gözleri ışıldayarak bana bakan adama şaşkınlık içerisinde bakıyordum. Nefesini heyecanını bastırmak ister gibi dışarı verdi. Dudaklarını birbirine bastırıp koyu gözlerini saniyelik kapatıp açtı. "İk görüşte aşka inanır mısın?"diye tekrarladı sorusunu. Dakikalar önce aynı soruyu daha heyecanlı bir tonda söylemişti ve afallayarak ona bakmaya başlamam o andan itibarendi. "Sen..." Kaşlarımı hafifçe çatıp etrafa bakındım. Az ileride merakla bizi izleyen Kerem ile göz göze geldim. Tüm demek istediklerim tek tek gitti. Cümle kurma yetimi kaybettim onun kahverengi gözlerine dalınca. "İnanırım."dedim kendi sesimi bile duyamaz bir tonda. "Sana aşık oldum ben." Varlığını unuttuğum adamın ısrarlı bakışlarına çevirdim yeniden kahvelerimi. Yıldızları içine hapseden gözleri öyle mutlu öyle heyecanlıydı ki o an kendimi gördüm onda. "Senin bana baktığın gibi bir başkasına bakıyorum." Acımasız bir darbe yemiş gibi gözlerinde ki ışık söndü.