🖤💛 BOZ-KIR 💛🖤 Kader hayatının en büyük sınavını 11 yaşında evini terketmek zorunda kaldığında yaşayacaktı. Aşk onun kapısını yedi yaşında çalmıştı ama o zaman ona aşk demiyordu. Şimdi ne diyordu? O dağ gibi adama aşk mı diyecekti yoksa çocukluğu mu? Kimsesizlik, şiddet, sokak tacizleri, kız çocuğu hakları için çarpıştığı bu dünyada peşini bırakmayan GÜNDOĞDU ile hayatı cehenneme mi döncecekti yoksa cenneti olan KARA'yı mı seçecekti? Üçüncü bir yol, yok muydu? {Yaralılar bilirdi, konuşmaktan ümidi kesilenler anlardı susarak neler konuşulduğunu.} [ Mızıkçı bir şekilde kollarımı birbirine dolayarak kapıya yaslandım. Gülünce çok güzel oluyordu. -Önce banyo, dedim ben bilmem manasında başımı sallayarak. Kafasını hevesle salladı. İçeriye giderken bir anda durdu. Sol kaşını havaya kaldırıp yavaşça bana döndü. - Sen neden banyo diye ısrar edip duruyorsun bana ? Yoksa, kokuyor muyum? Şaşkınlık nidasına bir kahkaha atmadan edemedim. Gerçekten böyle mi düşünüyordu? Öyle tatlı , güzel ve bir o kadar da güzel niyetliydi ki ona bu yükler çok fazlaydı. Hiç ses yapmadan kapıyı açarak ondan uzaklaştım. O ise donuk ve şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. Gidemedim, onu öyle şaşkın ve güzel bırakmazdım. Arkamı dönüp bir hışımla yarım bıraktığımız görevi yerine getirdim. Yanağını öptüm. ]
8 parts