Hepsinin gözlerinde aynı duygu var, korku. Hepsinin kalbi aynı duyguya esir, özlem. İnsanlar sevdiklerini özlüyor, insanlar sevdiklerine sarılmak istiyor fakat onları bir daha görmeleri olanaksız, bunu biliyorlar. Kabullenmek istemiyorlar, engel olmak istiyorlar fakat ellerinden bir şey gelmiyor. İsyan etmekten, karşı çıkmaktan başka hiçbir şey ellerinden gelmiyor. Ellerinde pankartlar, dudaklarında aynı feryatlar... Altı kişi, altı can, altı masum kalp. Bir oyundalar, bir yarıştalar. Canlarını kaybetmemeye çalışıyorlar fakat biliyorlar, buradaki bir kişi dışında her biri yenilecek ve bu yenilmenin sonucunu canlarıyla ödeyecekler.