~Baba sevgisi görmemiş olan kızlara...~ --------- Hayat herkese gülmezdi. Daha anne karnından kırk iki saat önce çıkan Ateş'e de gülmeyecekti hayat. Onun kaderi ve yaşayacakları şimdiden yazılmıştı. Çok zorlu bir hayat kollarını açıp, göğüs germişti ona. Yaşayacakları tek tek yazılıydı. İsmi gibi olacaktı. Ama yaktığı kadar da yanacaktı. O buna mahkumdu. ''Kızımıza bak babası.'' dedi Asiye. Kucağında minik kızı, Ateş vardı. ''Ne kadar tatlı değil mi?'' Ateş'in babası Faysal karısının kucağındaki kendi kızına tiskinerek baktı. O bebekten iğreniyordu. Çünkü kız olarak doğmuştu. Minik Ateş'in tek suçu kız olarak doğmaktı. Annesinin kucağındaki minik bebek babasının bakışlarındaki nefreti hissetmiş gibi ağlamaya başladı. ''Şşş...Ağlama güzel kızım.'' dedi Asiye. Daha sonra kocasına baktı. ''Soruma cevap vermedin...Bir sorun mu var Faysal?'' ''Hayır,'' dedi Faysal. Ne olusa olsun nefretle bakacaktı o çocuğa. ''Sadece oğlumuzu özledim.'' ''Ateş, Aslan gibi bir abisi olduğu için çok şanslı. Abisi onu çok sevecek.'' Yanlıştı, Ateş'in bu hayattaki en büyük şanssızlığı bir abisi olmasıydı. Faysal yorgun karısının saçlarını okşadı. ''Ben hava alıp geleceğim.'' dedi. Daha fazla bebeği görmek istemediği için odadan çıktı. Asiye bebeğine sarıldı. Kocasının bu kadar isteksiz olması onu üzüyordu. Ama belli etmemeye çalışıyordu. Bebeğinin kahverengi boncuk gözlerine baktı. Yanakları tontiş, gözleri boncuk gibiydi. ''Benim güzel kızım,'' Dudaklarını yavaşça bebeğinin kafasına bastırdı. ''Sen hayatımda gördüğüm en güzel ve en güzel bebek olacaksın.'' O an birşey oldu. Asiye'nin gözleri karardı. Moniterdeki kalp atış ritmi değişirken ağzının kenarından kan gelmeye başladı. .........
8 parts