Sessiz sokakta ilerlemeye başladım. Tek ümidim gideceğim yere vardığımda anladigim tek şeyin bunun okuldan birilerinin şakası olmamasıydı. Derin düşüncelere dalmisken çok daha ıssiz ışık dahi yanmayan bir sokağa saptim. Bir süre yürüdüm. Bu duvarla kapanmış bir çıkmaz sokaktı. Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkildim. Yağmur damlaları sanki bana inat olsun diye hızını artırmış bana değer veren tek kişiyi bulmamam için ant içmiş olmama karşı meydan okuyordu. Sonunda telefona gelen mesaja bakmaya karar verdim ve ağır hareketlerle telefonumu hirkamin cebinden çıkarıp gelen mesaja baktım. Kimden: özel numara "Beni özledin mi?"