Εκείνη κοίταξε τα μάτια του.
Εκείνος κοίταξε τα μάτια της.
Χαμήλωσε το βλέμμα της.
Σήκωσε το βλέμμα του στο φεγγάρι.
Κατέβασε το κατάνα της.
Νούμερο εκατόν ογδόντα τρία και μισό.
Εκείνη κοίταξε τα μάτια του.
Εκείνος κοίταξε τα μάτια της.
Χαμήλωσε το βλέμμα της.
Σήκωσε το βλέμμα του στο φεγγάρι.
Κατέβασε το κατάνα της.
Νούμερο εκατόν ογδόντα τρία και μισό.
"Εμείς είμαστε φίλοι, δεν είμαστε;" ρωτάω και ξεροκαταπινω από την τόσο κοντινή μας επαφή.
"Θες να σου δείξω πόσο φίλοι είμαστε μωρό μου;" ψιθυρίζει και νιωθω την ζεστη ανασα του στα χείλη μου. Πριν...