"Kış her zaman en sevdiğim mevsim oldu. Fakat anlamını çözebilmiş değildim. Artık biliyorum. Her kar yağdığında küçük bir çocuk gibi seviniyorsun ya işte benim için hayat o anda anlam kazanıyor Baram." Seni tanıdığım o kış çok kar yağmıştı. İkimizin de en sevdiği mevsim olan kış bana her şeyiyle seni hatırlatıyordu. Fakat seni bir kış günü kaybettim. O kış hiç kar yağmadı. Yasını tutmak yeterince soğuktu. İçim buz tutmuş her gece kar yağıyordu. Artık kışa ihtiyacım yoktu. Zaten artık kıştan da nefret ediyordum.