Çok yorgunum çok bitkinim nereye çıkıcak bu yol bilmiyorum tek bildiğim çabalamam gerektiği ama nerden başlicam bilmiyorum gelecek kalın bir ip gibi boğazımı sıkarken ben ölmekle,yaşamak arasında ki çizgide gidip geliyorum bilmiyorum ne olucak tek bildiğim ölmenin bir kaçış yolu olduğu ve hayata gelmişsek sonucunun intihar olmaması gerektiği ben hayallerim için varım belkide dini sebeplerden dolayı yada hiçlik için varım bilmiyorum ama şunu biliyorum ki ben bir şey için geldim ve sonucunun ölüm olmaması gerekir. Gelecek kaygısı beni bizi günden güne sömürürken sahteliklerin kol gezdiği insanların insanları ezmeye çalıştığı şu hayatta hepimiz kendi hayatımızın en nadide çiçekleriyiz ve biz etrafımızda ki o zehirli otları koparıp atıcaz biz o otların içinde büyüyecez inanıyorum.