yankı

hayat gerçekten çok tuhaf. zamanında başkası için dinlediğim bir müzik şu an arkada çalıyor ama başka birisiyle konuşuyorum ve o duyuyor müziği... o başkasını bir zamanlar çocuğum gibi severken konuştuğum birisi beni çocuğun gibi sev diyor bana. sanki başa dönmüşüm, bu nasıl döngü?

kendime kahve yapmak istiyorum ve her şeyin yoluna girmesini diliyorum

bazı şeyleri basitleştirmek gerekiyor

bana da buralar dar

neye tövbe etsem elimde kalıyor

o kadar çok derin kesikler var ki hiçbirine dikiş atamıyorum

kanlı gözler

merhaba sema

su kuyusunun dibine inmişsin de kuraklıkla karşılaşmışsın gibi, biraz hüsran

ben artık kötü olan her şeyi düşünmeye karar verdim