Karanlıktan korkma,karanlık gerçekleri aydınlatacaktır...
Peki ben kimmiyim?
Ben bir romanın 9 cu sayfasında doğup,40 cı sayfasında emekledim.
Ben,o romanın 2 ci paragrafının ilk cümlesinde yeşerdim.
Lilitu şarkısında ara beni,orada bir cümlede saklıyım...
Kahverengi gözlerin arkasında saklanmış,safir gözlerde ara beni...
Gece 12 civarlarında,dolunaya bak.Hafif bir esinti hiss edeceksin teninde...
Yanağını okşuyor olacağım.
Ben hem karanlık,hemde aydınlığım.
Hem masum,aynı zamanda değilim.
Adı bende saklı,bir arkadaşımın göz kapaklarında saklıyım...
Kalbindeki,o sarmaşıklarım.
Yüzünden asla solmayan o gülümsemenin arkasındaki üzüntüyüm.
Kısacası ben.
Yazar bile denemeyecek,bir unsurum.
Bana güvenemezsin,severmisin şüpheliyim.
Yinede denemeye ne dersin?