-"Çok mu üzgünsün." Dedi gözlerinden yaş bile dökemeyecek kadar kırgın olan kadının ruhunu titreten kelimeleri bir çırpıda söylemişti adam.
-"Kırgınlık mı?" Dedi kadın ağlamaktan kısılan sesiyle, düğüm düğüm olmuştu boğazı buna rağmen içten bir kahkahayla güldü adama.
-"Komik mi?" Dedi adam kadının gülüşünde kaybolmuştu.
-"Değil mi?" Dedi kadın ona ilk defa sorulan bu soru karşısında dumura uğramıştı. Yıllar sonra biri ona ilk defa üzgün müsün? Diye sormuştu.
"Çok güzel gülüyorsun." Dedi adam bir ölüm kadar soğuk esen rüzgara karşı, sıcacık bir içtenlikle.
"Çok ağlattılar." Dedi kadın o güzel gülüşün ardında sakladığı binlerce gözyaşı peyda olmuştu.
DS*
22.17
Tarih: 14.12.2023
Tamam kırıldım işte kırıdım...
Paramparça oldum.
Bir sorun mu var?
Senin için fazla mı dağınık kalbim.
Kusuruma bakma, kimse toplamak için yeltenmedi.
Bende toparlayamadım.
Toplayamadım.
İnansam geçer mi kalbimdeki bunca acı? Aşık olabilsem değişir mi bunca kalp kırığı?
Susma hayat susma...
Yalvarırım böyle susma, tek kelimeyle inandır beni.
Aşkın hala var olduğuna.
Düşünüyorum da hayır
Hiç inancım kalmadı aşka
Ama sevdiğimden değil,
Yorgunluğun dibine vurduğumdan.
Ama yarım olduğundan değil
Eksik doğduğumdan...
Paramparça hissediyordum hayat.
Kan içinde, kalmış gibi hissediyorum.
Geçer mi?
Tüm bu aptal hisler
Beni terk edip gider mi hayat?
@Kayraakorkmazz O zaman bende yorgun olanlardanım. Ve bence en kötüsü de bu çünkü tüm acıların kalbe yansımasıyla başlar yorgunluk. Kırılırsın ruhun yorulur. Aşık olursun varlığın yorulur. Yalnız olursun, tüm kötü düşünceler zihnini allak bullak etmeye başlar.
Ve evet bazen sadece nefes almayı bile zorlaştıracak kadar yorgun oluyorsun.
Bu hepimiz için böyledir.
Ruhuna tutundu ruhum,
Tam herşey bitti derken.
Yeni bir rüyaya uyandı gözlerim.
Sonrası yok işte
Öyle güzel sevmiştim ki
Gerisi gelemeyecek olsa bile,
Yine severdim seni.