Bezbronna

Należę do Pana Domu. Posłusznie wykonuję każdą Jego, najbardziej nawet perwersyjną zachciankę. Dlatego gdy zażyczył sobie, abym opisała moje wspomnienia od momentu gdy Go poznałam, zgodziłam się bez chwili wahania. A gdy jakiś czas później oznajmił mi, że mam swój pamiętnik opublikować, również nie odmówiłam, choć w zasadzie to wolałabym tego nie robić. Bo przecież to co ze mną robił, to w jaki sposób mnie traktował, jak dopasował mnie do swej woli, dalece przekraczało powszechnie przyjęte normy. A mimo to wykonałam polecenie, bo przeznaczeniem takich jak ja jest wykonywanie poleceń takich jak On.  I teraz sama już nie wiem czy świadomość, że przeczytasz moje najbardziej intymne wspomnienia bardziej mnie zawstydza czy może podnieca...

EDIT: Uprzedzając pytania: nikt mnie do niczego nie zmuszał. Wszystko co dla Niego zrobiłam, zrobiłam z własnej i nieprzymuszonej woli. Jestem masochistką i nie straszny jest mi ból, poniżenie czy upokorzenie, wręcz przeciwnie - czerpię z nich swego rodzaju perwersyjną przyjemność. Dlatego nie oceniaj mnie, nie krytykuj, pozwól mi żyć tak jak chcę. Pozwól mi korzystać z wolności, jaką daje mi służba u Pana Domu. 

EDIT2: Jeśli chcesz mi coś napisać, zasugerować, podzielić się swoimi doświadczeniami lub uwagami, napisz do mnie: bbezbronnaxxx@gmail.com - w miarę możliwości odpowiem na każdą wiadomość (zostałam do tego zobligowana przez Pana Domu).