Gecenin sessizliğini, belirsizliğini ve garip bir şekilde içime saldığı korkuları, gündüzden daha çok seviyorum.
Size ne oluyor da dünyada kazandığınız az bir şeye seviniyor, ahirette kaybettiğiniz birçok şeye üzülmüyorsunuz.
Gittikçe korkunçlaşan bir hikayeye dönüşüyorsa aşk, sen hep çocuk kal. Çünkü o zaman daha kolay unutuluyor her şey.
Parkta salıncak sırası bekleyen çocuk gibi bekledim seni. Biraz heyecan, biraz da salıncağı 'başkası kapacak' korkusu işte.
Following
