Kendimi yolda görseydim bir gün ; hani olur ya, karşılaşsaydık bir yerlerde, bir sokagın köşesini dönünce çıksaydı karşıma, bir pazarda elimizde torbalarla denk gelseydik öyle ayagımızda terliklerle ; ya da ne bileyim, bir bankamatik kuyrugunda, bir hastane koridorunda, bir çocuk parkında göz göze gelseydik öyle kendimle, derdim ki: Hiç degişmemişsin..... Ellerimi tutardım. Derdim ki ; biliyorum, anlatma. Sarılırdım. Derdim ki ; hep oluyor , üzülme. Koluma girerdim. Derdim ki ; gel yürüyelim açılırız. Bir banka otururduk bir yerlerde. Konuşmadan anlaşır, uzaklara bakardık. Büfeden çay, simitçiden simit alırdık belki. Derdim ki ; çay sıcak, dikkat et, dökme... Sırtımı severdim. Derdim ki ; olsun. yokuş yukarı çıkardık belki, belki merdivenli bir sokagın merdivenlerinde soluklanırdık. Sırtımdan iterdim, derdim ki ; ha gayret. Kendimi yolda görseydim bir gün; ayrılırken arkamdan uzun uzun bakar ;içimden dua eder, bagırırdım arkamdan. Derdim ki ;seviyorum seni arayı açma, yine gel!
...