Tilbe

Diyarlar arası seyahatte kayboldu; bir durakta indi, sonra yolu hiç bulamadı. 

Bir zamanlar (uzun zaman önce burada) mutsuz sonlu biten masallardan bahsediyordum. Bilen bilir takıntılıyımdır masalların gerçek versiyonlarına, kötü karakterlere de... Ve yalnızlara, hele baş kaldıranlara... 

Kahvaltıdan önce altı imkansız şeye inandığım olur demiştim. Ruhum fantastik benim, fazla gerçekçi şeyler bana göre değil demiştim, hikayelerimi başka dünyalara açılan kapılara adamıştım... Ne yanlışmış... 

Bazı şeylerin farkına vardım, bir şeyler kaybettim, beni sorarsanız hâlâ aynı yerdeyim demiştim, o da saçma. Hâlâ aynı kişiyim. Hâlâ başka dünyalara açılan kapılara zaafım var ama ilgimi çekmiyor o kadarda. Bütün hikayelerimin tek bir konusu olduğunu farkettiniz mi? Herkesi aynı yerde toplamaya çalışıyorum; Grindelwald, Dumbledore ve Voldemort'u aynı amaç için bir araya falan getiriyorum, tek bir kişi için. Mikaelsonları aynı masaya oturtmaya çalışıyorum kafamda. 

Bunun yanı sıra Grindelwald'a bir aile veriyorum, Dumbledore'a da, hatta Tom Riddle'a çoğu kurguda. Severus Snape'e bile, hatta Draco Malfoy'a... Harry Potter evrenini bırakalım kaptan kancaya bile xnnndnenjdjdsnd 

Çok kötü bir ailem de yok aslında neden bilmiyorum. 

Yarım kalmış hikayelere. Yarım kalmış hikayeleri severim. Sonları yoktur. Eksik olmaları çok acıtır evet, ama bitişleri hiç sevmem, vedaları da öyle. 

O yüzden, 
                   Başka dünyalara açılan kapılara,
                  Ve Yarım kalmış hikayelere..