Poliksena

Kiedy we wrześniu dwa tysiące czternastego roku przyszłam na swoją pierwszą zbiórkę harcerską, nie sądziłam, że w moim sercu zasiano dwa ziarna - miłości do harcerstwa i do pedagogiki. Dzięki temu pięć lat później może przed Wami stanąć dumna właścicielka najpiękniejszej czarno-zielonej chusty Kręgu Harcerstwa Starszego „Brzask" oraz studentka pedagogiki specjalnej.

Być może widziałeś rudą kulkę biegnącą ulicami stolicy z pluszowym dinozaurem w kieszeni, choć bardziej prawdopodobne jest to, że kiedyś usłyszałeś mój głos na jednym z warszawskich dworców kolejowych. W końcu - zgodnie z wyrokami klątwy PKP pochodząc z rodziny kolejarzy musiałam ostatecznie wylądować na kolei.

Człowiek-orkiestra, gram na ukulele w zespole Aspergera. Nie cierpię na neurotypowość, za to do szewskiej pasji doprowadza mnie spłycanie tematu zaburzeń psychicznych i rozwojowych. Piszę, więc researchuję, czy coś.

„My, harcerki, jesteśmy awangardą tego świata"

Wlewam w siebie hektolitry kawy z mlekiem sojowym by mieć siłę pocisnąć ci w razie potrzeby klatę - bo ufam, że ty pocisniesz moją.

Ukończone:
 - Niewolność
 - Korona

W trakcie:
 - Błękitny szlak
 - Runaways
 - Autystyczne ścinki

Zawieszone:
 - Piekielne skrzypce

Planowane:
 - Szachistka
 - Klara
 - Aleja gwiazd