pemguim0
LAN KİM AMK SENİ KIRAN KİMM SİKİCEM YAAA
LostWhaleiss
pemguim0
Siktir git evlat! Çok ciddiyim, siktir git!!
pemguim0
Çok uzun olduğu için iki part olarak attım
LostWhaleiss
Hatice günlük hayatını anlatmayı çok sever. Youtuber gibi her yaptığı şeyi videoya çeker ve bize atar. Bu özelliğini seviyorum. Hatice'yi benim gözümde en iyi anlatan şarkı "Hometown smile". Bu şarkıyı ilk anlamıyla birlikte dinlediğimde dedim ki tam Hatice. Şarkı Hatice'yi anlatıyor. Her dinlediğimde aklıma geliyor. Bu şarkıyı ona hediye ettim o da her dinlediğinde aklına ben geliyorum galibaa. Ve Hatice'yi çok kıskanırım. Yanii... Ben kıskanç biriyim...
pemguim0
Dışarıdaki insanlara mesafeli davranması diğer insanları rahatsız edip pnun hakkında saçma şeyler düşünmesine sebep oluyor fakat bunun hakkında benimle herhangi bir şey paylaştıklarında umursamıyorum çünkü Sena da umursamıyor. Eğer onlara gerçekten güvenirse zaten ister istemez kalkanını indiriyor. Sena herhangi bir şeyi kafasına taktığı zaman hiçbir şey diyemiyorum. Çünkü bana göre bir insan seninle derdini paylaştığında mantıklı konuşup, çözüm üretmek onların istediği şey değildir. Onların ihtiyacı olan şey sessizce onları dinleyip derdine ortak olmaktır. Bu benim düşüncem tabii. Ve böyle düşündüğüm için doğal olarak böyle davranıyorum ve eğer Sena'm beni yanlış anlıyorsa, bundan sonra neden öyle davrandığımı bilsin... Sena'ya karşı bazen duygularımda dürüst olamıyorum. Bazen o an mutlu olmasam da mutluymuş gibi davranıyorum, çünkü o an Sena gayet mutlu gözüküyor ve benim yüzümden bunun bozulmasını istemiyorum. Ama duygularımız hakkında dürüst olup o an ne hissettiğimizi söylersek, birbirimizi daha iyi tanıyıp empati kurabiliriz. Birazcık fazla saçmalamış olabilirim, A1 seviye Türkçemle anlatmış da olabilirim ama boş verin. Sena hakkında daha bilmediğim, keşfetmediğim tonlarca şey var. Onları da öğrendikçe çoğalır buradaki yazılar. Sena'mı çok çok seviyorum, bunu ifade edemesem de öyle olduğu gerçeğini değiştirmez. Neyse yeter bu kadar dram iyi geceler, tatlı rüyalar.
LostWhaleiss
Bugün buraya Hatice'yi anlatmaya geldiim. Hatice, benim sanırım ilk gerçek arkadaşım. Biz ilk 5. sınıfta tanıştık. Aynı sınıftaydık. Ve doğrusu ilk gördüğümde gıcık olmuştum ve çok sinir oluyordum kendisine... Sonra bir şekilde arkadaş olduk. Birlikte oyun falan oynuyorduk. Sonra 6. sınıfta biz Hatice ile daha yakınlaştık (arkadaş olarak...) sonra kanka falan olduk. Hatice ve ben asla canlı derslere girmiyoruz bütün gün birlikte konuşuyoruz. Hatta bir hocamız bizim annelerimizi aramıştı "Kızınız derslere girmiyor" diye flğcöfğcmgğg. Bir ara Hatice ile derse girmiştik ama onda da arkadan birbirimizle mesajlaşıyorduk. Tuğba da yanımızdaydı o zaman. Ve Tuğba ile de yakın arkadaş oldum. Aramızda kalsın ona da başta gıcık oluyordum... Hatice'yi gerçekten seviyorum. Benim bazen annem oluyor, bazen ablam, bazen kardeşim, bazen sırdaşım, bazen de suç ortağım... Kısacası her şeyim gibi... Hatice'yi tanıyorum ama buraya yazamıyorum. Yazıya dökülemeyecek kadar güzel bir kişiliği var... Ben bazen çok utangaç olabiliyorum. Mesela Hatice ile yemeğe mi gidiyoruz, siparişimi falan hep o verir ya da bir şey mi beğendim ama fiyatını soramam hep Hatice sorar benim yerime. Aramızda asla para hesabı yoktur. Ona para versem bunu asla borç olarak görmem. O da görmez. Süt mısırı çok sever, beyaz çikolatayıda öyle (beni de) ... Çok saçma saçma tartışmalarımız oldu bazen ama bunlar asla aramızdaki bağı koparmadı. Hatice ile aynı liseye gittik. İkimizinde asla istemediği ve sürekli kötülediğimiz bir liseye gittik ckfğfmvğfmcğ. Hatice benim için, ben Hatice için o okula gidiyor ve oradakilere katlanıyorduk. O okulda da saçma sapan anılarımız oldu. Bazıları gerçekten hiç hatırlamak dahi istemediğim şeyler. Hatice ile bazen teması fazla kaçırıyorduk. Bizi hocalar dahil olmak üzere sınıftaki bazı kişiler sevgili sanmıştı. Bu olaya hep çok gülüyorum kcğdmgğfmvğg. Hatice de çok gülmüştü. Öyle ponçik bir arkadaşım var iştee...
pemguim0
Ve ben de bugün buraya Sena'nın beni anlattığı bu kocaman duygulu, anlamlı ve tatlı paragraf için inanılmaz duygulandığımı, mutlu olduğumu, onu ne kadar önemsediğimi hatırladığımı ve eğer aynısını ona yapmazsam öleceğimi söylemeye ardından da onu anlatmaya geldim. Sena hayatımda gördüğüm enn içine kapanık insandır. Asla duygularını ve düşüncelerini paylaşmayı seven bir insan değil. Yeni tanıştığımız zamanlar bu durumdan dolayı doğal olarak ne hissedeceğini, nasıl düşüneceğini bilmediğim için bir sürü sorun yaşadık. Ama sonunda birbirimizi bulabildik... Sena'yla 5.sınıfta tanıştım evet ama ben onu gerçek anlamda Covid zamanında tanıdım. İlk başlarda (5.sınıfta) asla konuşmazdık, birbirimiz için bir anlam ifade etmezdik. Hatta Sena'ya anlamsız sinir olurdum, nedeni ise dışarıdaki insanlara karşı bir kalkan oluşturmasıydı. (Tabi ben o zamanlar bunun farkında değilim, bilmiyorum.) Dışarıdaki insanlarla konuşmayı bırak onları sürekli terslerdi. Onlara karşı hep bir soğuk ve tavırlıydı. Ama biz sonradan nasıl olduğunu ben de bilmiyorum ve görüntülü konuşmaya başladık. O zamandan beri Sena bana her gün yazmaya başladı. İnstadan sürekli konuşmaya başladık, reels vesaire atıyorduk birbirimize. Derslere asla girmezdik. Hatta Sena'yı bts ile tanıştıran o kutsal kişi benim. ÖWĞXÖWĞXÖEĞXÖDŞÇEİXÖEÜDÇDİ. Sena benim için şu an en değerli kişilerden birisi. O olmayınca bir şeyler sürekli eksik kalıyor. Yarım yani, anlatamam. Çok fazla şey yaşadık birbirimizi sürekli kırdık evet kabul ediyorum ama hâlâ ayaktayız ve birbirimize güveniyoruz. En azından ben Sena'ya sonsuz güveniyorum. Sena artık bana karşı değil de diğer insanlara karşı mesafeli davranıyor. Bu durum hoşuma gidiyor... Ama hâlâ bana karşı bile açamadığı duyguları olduğunu biliyorum, umarım onları da bir gün benimle paylaşabilir...
LostWhaleiss
Bu gece yola çıktık. İstanbul'a dönüyoruz. Şuan arabadayım. Yasladım başımı cama, denizi ve yıldızları izliyorum. Arkada da Kazım Koyuncu çalıyor... Hatice'mi de çok özledim. İstanbul'a gider gitmez ilk onu görücem. Yaklaşık 2 aydır görmüyorum yüzünü ama sanki 10 yıldır görmemiş gibi özledim. Görünce bal yanaklarını sıkıcam mdşdmdpf...
LostWhaleiss
@hsoknn Bizim burda sevdiğine bal yanaklı diyorlar bende sana diyorum işte anlarsın yaaa
LostWhaleiss
Babam bir kaç hafta önce çöpün yanında iki tane yavru kedi bulmuştu. Kediler çok küçükler daha gözleri bile tam açılmamıştı. Biri çok afacan, hiç yerinde durmaz. Diğeri ise çok uslu, sürekli uyuyordu. Ama uslu duran ayağının üstüne basamıyordu. Paytak paytak yürüyordu. İlk geldikleri gün yağmur da ıslanmışlardı ve çok pistiler. Onlara yemek verdim, sevdim sonra temizledim. Mis gibi yaptım. Bizimle kaldılar. Yatağımı onlara verdim bazen birlikte bile uyuduk. Yaramaz olana Nike, diğerine de Paytak adını verdim. Ama sonra Paytağın ayağı kötüye gittiği için babamla onu veterinere götürdük. Ayağı kırıkmış. Onu orada bırakmak zorunda kaldım. Sanki çocuğundan ayrı düşen bir anne gibi hissettim o an. Şimdi de Nike omzumda uyuyor. Ona çok alıştım o da bana alıştı. Onu da bırakmak istemiyorum.
LostWhaleiss
Bugün hayatımın en güzel günlerinden birini yaşadım. Yaklaşık 1 yıldır yüz yüze görüşmediğim arkadaşımla buluşmak için Trabzona gittim. Minibüste çok gergindim. Yanımda yaşlı nir amca oturuyordu kolu sürekli bana değdiği için yanından kalktım ve yarım saatlik yolu ayakta gittim. Neyse sonra indim Tuğbayı aradım, bir saat birbirimizi bulamadık. Sonra ben gördüm onu elinde telefonla mal mal etrafına bakıyordu. Sarıldık kocaman. Sahile gittik denizin tam dibinde nir taşın üstüne oturduk ve yengeç gördük bebekleri de vardı. Çok tatlıydılar. Döner yedik. Haticeyi aradık onla konuştuk. Tuğbaların evinde gittim orda da karpuz yedik. Ona doğum günü hediyelerini verdim çok beğendi hepsini. Sonra tekrar sahile geldik. Bisiklet kiraladık. Sürdük baya. Tek elle sürüp şov yapayım derken bisikletten düştüm... Baya güldük falan. Parka gittik. Kaydıraktan kaydık ikimiz beraber. Tuğba arkadan bana sarılıyordu kxpfmfpfmf herkeste bize bakıyordu. Süt mısır aldık o sırada da yağmur başladı. Süt mısır yerken yağmurun altında Still With You dinledik. En güzel ânımız buydu. Gratise girdik orda baya rezil olduk. Çift çorabı aldık dkfpfmpf karpuzlu. Haticeye de muzlu çorap aldık... Bütün gün aklımızda hep Hatice vardı keşke o da olsaydı falan dedik. Cidden o da olsaydı daha eğlenirdik. Sonra ben eve dönmek için minibüse tekrar bindim. Tuğba araba kalkana kadar beni bekledi, şapşik. Sonra bizim oraya geldim. Babam beni alacaktı onu aramayı unuttuğum için yağmurda babamı bekledim. Islandım umarım hasta falan olmam... Ama ne olursa olsun bu gün aşırı güzeldi ve çok mutluydum...