BEYZA KARAHAN

Yine geldi geçti geçmiş gözümün önünden. Acı vermiyor artık,zamanında deliler gibi ağladığım anılar. Bir his var sadece sürekli itiyor beni. Kalkıyorum ve tekrar düşüyorum. Büyüyorum belkide. Hayatın ne demek olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Küçük oyunlarla yürüttüğüm bu hayatta oynanan kişi oldum.
  Hayallerim var benik küçük büyük fark etmez. Bir hayalperestin kaleminden dökülen sözler.Kaç psikiyatriye anlattım derdimi bir defter kadar anlayamadı beni.
   Hep merak etmişimdir. MUTLULUK ne demek? Benim bildiğim saçma bir espiride saklı bir kahkaha gerisi yok. Hayat bu kadar saçma ve sonunda ölüm varken neden acı çekiyoruz? Kısacası öleceğimiz halde neden yaşıyoruz. Her şeyin bir miladı olduğu gibi benimde miladım doldu be doktor. Kafamda çözemediğim binlerce düğüm varken beynimin bu kadar anormal davranması çok normal. Nereye dönsem canım acıyor. Ağlamıyorum bayadır belkide bir damla göz yaşı gerek. Gerçi o da kalmadı be doktor. Fayda yok artık. Bir geçmişim var artık aklımdan silemediğim, sahte insanlarla, can yakanlarla, adilerle,yalanlarla,yalancılarla,iki yüzlü insanlarla dolu. Başka bir dünya var geçmişimde.. Küçüklükten kalan izler, büyüdükçe derinleşiyor. Derinleştikçe tuz basar gibi içime atıyorum acılarımı, daha çok acıyor. Korkuyorum doktor. Sessiz çığlıklarım var benim İntikam diye bağıran... 

BEYZA KARAHAN