NazAydodu911

Selam millet

NazAydodu911

Her şeyini kaybetmiş küçük bir kız. Kimsesiz evsiz "sevgisiz". Bir gün yolu burayla kesişir. Duygularını dile getirmeye korkar. Yazar yazdıkça rahatlar günden güne iyileşir. Ayağa kalkar. Avazı çıktığı kadar bağırır hiç utanmadan. Hissettiklerini dile getirir. Sonra o küçük kız "ben artık büyüdüm desteksiz yuruyebilirim" der. Ve kız o an düşer. Kimse görmez. Kallar. Tekrar düşer. Dalga geçerler. Kalkar. Ve tekrar düşer. Her kes acınasi gözlerle bakar ona. Kız gerçekten acınasi bir haldedir çünkü. Kız çabalar ama kalkamaz destek gösterirler yine olmaz. Sonra o sözcükler çıkar ağzından "her zaman kazancak değiliz bu kez de kaybedelim"...