Δὲν ξέρω, μὰ δὲν ἔμεινε καθόλου σκοτάδι. Ὁ ἥλιος χύθηκε μέσα μου ἀπὸ χίλιες πληγές.
Καὶ τούτη τὴ λευκότητα ποὺ σὲ περιβάλλω δὲ θὰ τὴν βρεῖς οὔτε στὶς Ἄλπεις, γιατὶ αὐτὸς ὁ ἀγέρας στριφογυρνᾶ ὣς ἐκεῖ ψηλὰ καὶ τὸ χιόνι λερώνεται.
Καὶ στὸ λευκὸ τριαντάφυλλο βρίσκεις μιὰ ἰδέα σκόνης.
Τὸ τέλειο θαῦμα θὰ τὸ βρεῖς μοναχὰ μὲς στὸν ἄνθρωπο: λευκὲς ἐκτάσεις ποὺ ἀκτινοβολοῦν ἀληθινὰ στὸ σύμπαν καὶ ὑπερέχουν.
Τὸ πιὸ καθαρὸ πρᾶγμα λοιπὸν τῆς δημιουργίας δὲν εἶναι τὸ λυκόφως, οὔτε ὁ οὐρανὸς ποὺ καθρεφτίζεται μὲς στὸ ποτάμι, οὔτε ὁ ἥλιος πάνω στῆς μηλιᾶς τ' ἄνθη.
Εἶναι ἡ ἀγάπη.
Νικηφόρος Βρεττάκος - 1957
- website: Pavlos_M
Following
Pavlos_M
Nov 08, 2020 07:48AM
Απόσπασμα απο το "Φυλακισμένες ψυχές" :Σαν φυλακίσεις την ψυχή ακολουθεί και το σώμα, συνηθισμένη αυτή πριν το κορμί στο "μια βδομάδα ακόμα..".View all Conversations
Stories by Παύλος Μ.
Ταύτο - Ποίηση
Σε έναν κόσμο που η ταυτότητά μας είναι αριθμός, γράφουμε λέξεις για να μη ξεχνάμε ποιοί ειμαστε. Μια συλλογή...
Ταξίδι για να σε βρω
Δυο έφηβοι που μεγάλωσαν μαζί στην Κάρπαθο, η Νατάσα και ο Άγγελος, έρχεται η στιγμή να χωρίσουν. Για λόγους...