C. KAÇKINI

.
 Bir gece vakti kapımın önünde bir cinayet işlendi. Buz torbalarına sıkıştırdığım çürük cesedi kalbimin sol bulvarından kanlı okyanuslara fırlattım, azıcık yosun koksun diye...
.
Bunlar zamanın keskin izleri.

İçimde biriktirdiğim zehirli kelimelerin kanını akıttığım beyaz sayfalarım var.

Kalbimi acıtacak hisler dolanıyor. Bazen dilim dönmüyor.

Bunlar zamanın yanan izleri.

Dudaklarımda intikamın yirmi üç çocuğunu taşıyan dikişler var, sana hislerimi fısıldamama izin vermiyor.
.
Tanrı bizi unuttuğunda sana kendimden bahsedeceğim.

Tanrı bizi unuttuğunda...

Bunlar zamanın zehirli izleri.

İçimde fink atan canavarları evcilleştirmeye çalışıyorum, sana gelebilmek için.

Tanrı bizi affettiğinde ruhumuzu zehirli dikenlerle saracağım, ihtirasla dans etmemiz için.

Tanrı bizi terk ettiğinde dudaklarına bakacağım.
.


Adım adım hiçliğe karışıyoruz, farkında değiliz...

la morte disparaissant dans les rues...

Perte...

26.05.2017

meraslacin@gmail.com