Yaltıril

Dünya'nın getirdiği şeyleri halının altına toplayıp üstüne oturdum, ben küçük bir kızım.

Otobüste arkada oturmaktan korktum, ben bir kadınım.

Sırt çantamı ağzına kadar doldurup yola koyuldum, ben hayalbazım.

Duygularımı kendime sakladım, ben güçlüyüm.

Kalemimi aldım yazdım, ben yaratıcıyım.

Ve doğdum, büyüdüm, Dünya'yı gördüm, hissettim. Ben insanım.

Kalemimden dökülen mühür, parmaklarımdan taşan sihir ve aklımda kopan fırtılar var burada, gel kapıda durma, şöyle geç otur. Yalnız ayakkabılarını içeri al azizim, çalmasınlar.