Ruhumda yaraların geçmişte sana açılan pencereden giren esintinin sebeb olduğunu bilmeyecek kadar cok mu unuttun beni .
Mavzer gibi yırtıp kalbimi ruhuma saplanan şarapnel parçasının sözlerin olduğunu da hatırlamaz mı kalbin .
Makberlere sığmayacak hüzünler biriktirdim canlı ama ölü bedeninmde bu kadar mı sağır oldu kulakların duymaz çığlıkları mi . Neylesem ne söylesem maziden yara sonu hüsran bir sevgi ağı yüzü gulen kalbi kaos bir çocuğum ben
Ruhumda yaraların geçmişte sana açılan pencereden giren esintinin sebeb olduğunu bilmeyecek kadar cok mu unuttun beni .
Mavzer gibi yırtıp kalbimi ruhuma saplanan şarapnel parçasının sözlerin olduğunu da hatırlamaz mı kalbin .
Makberlere sığmayacak hüzünler biriktirdim canlı ama ölü bedeninmde bu kadar mı sağır oldu kulakların duymaz çığlıkları mi . Neylesem ne söylesem maziden yara sonu hüsran bir sevgi ağı yüzü gulen kalbi kaos bir çocuğum ben
Zor zaman dar bir gün ve vakitsiz gidişin adıydı 14 Şubat .
Bir ömür sev lakin bir güne yahut 24 saate sığdır kalbinde ki bitmek bilmeyen sevgiyi
Dünyalara hayallere sığmaz dediğim gerçeklerin adını koymuşlar 14 Şubat sevgililer günü .
Sahi biz tutuna bildirimi sevgimize yahut savrulup tek bir esinti de saman çöpü gibi kapıldık mi rüzgara .
Neydi sevginin günü yada var mıydı hayatta bir ünü .
Sahi unutmuşum bu gün sevgiler günü her ne kadar sen beni laik görmemiş olsa da kalbine .
Kalbimde ağırladım seni kimse bilmeden görmeden 14 Şubat'ıni kutladım bir sahil kenarında bir bankta oturmuş tek başıma ve birde içinde ağırladığım sen .
Mehmet başaran
Karaydı bahtımız kaderimiz gibi belki de karaya aşık iki yürektik
Unutulmuş bir rafta sayfaları toz tutmuş bir kitaptık
Bin küsürdür okunmayi bekleyen satırlar yüklüydü kalbimiz .
Nutkum tutulur hasretin yüreğimi dalar .
Karaladıkca adına şiirler içimi paralar .
Gecenin ayazina yazdım adını
Gönlüm kapılmış bu sevda seline .
Dokunsan beklkide bahar gelecek gözlerime
Gidecektin madem neden girdin kalbime
Mehmet/ zata wolf