_Pikachu313_

Her şey hayranlıkla başladı, ilk önce “Onun gibi olmak istiyorum.” Diye düşündüm, sonra ise “gibi” silindi ve geriye şu kelimeler kaldı, *Onun olmak istiyorum.*

utopikyazarice

Merhaba, okuyabileceğin iki kitapla geldim panona 
          1. Eski sevgilisi tarafından alıkoyulan ve yaşadığı travmalar sonucu herkese yabancılaşıp hissizleşen lise ortamının bolca bulunduğu bir dram kitabı olan; Herkese Yabancı 
          2. Kitap ise Kendi hayatı içerisinde yer alan insanların hayatlarıyla çokca meşgul olup kendi hayatını kaçıran aileden yana psikolojik baskıları ve bastırılmış duyguları olan sırlarla dolu bir kızın yaşam haritası olan; Ütopyamın İçinde Zamanın Dışında 
          İki kitabın yazarı da benim Herkese Yabancı tamamlanmış olup diğer kitabımın yazımına ise hâlâ devam ediyorum. Bolca yorum yapman beni çok mutlu eder, ileride bastırmak istiyorum bu yüzden önceden kitaplarımın tanınmasını istiyorum. Okumak istersen çok sevinirim, kendine çok iyi bak, mutlu ve hoşça kal...
           rahatsızlık verdiysem üzgünüm 
          

_Pikachu313_

Okumaya söz veremem, söz verip tutmamaktan bıktım. Okuyup okumayacağım belli değil, yinede önerilerin için teşekkürler. 
Svar

_Pikachu313_

Hergün geleceğimi biraz daha çaldıklarını hissediyorum, tek okul değil, internette öyle. Hiçbir şey yapasım yok, yatmak istiyorum, dinlenmeye ihtiyacım var, fakat dinlensem de o yorgunluk geçmiyor. Bedenimi hissetmek istemiyorum, ne resim çizmek, ne yazmak, ne oyun oynamak ne de ders çalışmak istiyorum, içimde biriken belli belirsiz bir stres, her gece aklımda aynı düşünce var. Çığlık atmak istiyorum, avazım çıktığı kadar bağırmak, boğazımı pert etmek istiyorum. Ağlamak istiyorum, bir şeyleri yumruklamak istiyorum. Daha önce bir deftere içimde iblisler oldupuna dair bir şey yazmıştım, kalbimi avuçlarında tutan ve her olayda duyguların seviyesini artıran canavarlar, ben onları unutmak için internetteyim. Saatlerce boş videoların arasında, hiç keyif almadan geziniyorum. Bazen herşeyi unutmak istiyorum, hiç bir şey hissetmemek. Şimdi ben biraz gözlerimi yumacağım, ve sadece daha güzel bir güne uyanmayı ya da uyanmamayı umacağım. 

_Pikachu313_

Göz yaşlarım yavaşça kayıp gitti, aynı bir yıldız gibi. Gökyüzüne diktim gözlerimi, hissettim ılık rüzgarı tenimde. Yağmur çiseliyordu. Ellerimi uzattım, yağmur damlalarının tenime temas etmesiyle titredim, ama iyi hissettirdi. “Ben…” mırıldandım kendi kendime, tüm cümleyi hâlâ çıkaramamıştım zihnimden. “Ben asla pes etmeyeceğim, küllerimden tekrar doğacağım!” Haykırdım. Yağmur şiddetlendi, evren sözlerime karşı çıktı, fakat ben dimdik ve asilce dikildim. Elimi kılıcıma attım ve kınından son bir kez daha çıkardım, başladığım şeyi bitirmek için.

_Pikachu313_

Çığlıklar attı genç kız, öyle güçlüydü ki, yeri göğü inletebilirdi, bunlar yardım çığlıklarıydı belki, belki çektiği acının bir sese iletilmiş haliydi, işte tüm kederi tüm çıplaklığı ile önümüzde idi. Ya da öyle sandık, o çığlıklar atıyordu, ama canı yandığı için değildi, yardım istediği için değildi. O kafasının içindeki sesleri durdurmaya çalışıyordu, vücudunda bir iblis vardı, ve onu susturmaz ise sonu toprağın altında bitecekti. Yalnız kalmayı sevmiyordu, sesler kimsenin olmadığı anı bekleyip onu deliye çeviriyordu. Dişlerini sıktı, ve müziğin sesini yükseltti, duymak istemiyordu, düşünmek istemiyordu. Eğer korktuğunuz canavar sizseniz, gerçekten kaçabilir miydiniz, nereye saklanırdınız? Sevdiklerinizi kendinizden korumanız gerekseydi? Çünkü içinizde bir iblis vardı, ve her geçen gün deliriyordunuz. Size fısıldıyordu, korktuğunuz herşey, kafanızın içinde olsaydı, kendinizden kaçabilir miydiniz? Ey insan, öyle birgün gelir ki, canavar deyip tiksindiğin şeyi, aynaya bakınca tam karşında görürsün.

_Pikachu313_

@-nagicchi- evet, çok şükür : D
Svar

_Pikachu313_

Uzun zaman oldu, nasılsınız? Ben iyiyim. Yazdığım şeyler bana eski keyfi vermemeye başladığını hissediyorum. Boşluğa düşüyorum ama sonu yok, acaba ne zaman düşüp özgürlüğüme kavuşacağım? Felsefe bir yana çok özledim, her mesaj gelince içimin kıpır kıpır olmasını, buradaki arkadaşlarımın yazdığı hikayelerin yeni bölümlerini keyifle beklemeyi, özledim. Sizleri özledim, ama aynı zamanda geri dönmek istemiyorum, kısacası bir çelişkinin içindeyim.

_Pikachu313_

@-nagicchi- deneyeceğim, sorumluluk hissiyatım vardı, bu uygulamada sorumluluklarım olduğunu hissediyordum, bu yüzden her hafta bölüm attım tüm yorumları cevapladım, ama şimdi o hissiyat yok, yani beni buraya bağlayan o bağ koptu. Umarım geri dönerim : )
Svar

-nagicchi-

@_Pikachu313_ Pikachu'm geri gel ya TnT
Svar

gecebkgc

@ _Pikachu313_  yeni şeyler dene belki sevdigin tarz degişmiştir 
Svar