UPDATE (PART 1):
Hello, dear readers!
One update per week muna tayo. I don't know until when na magiging ganito kabagal ang mga updates natin but sana, walang iwanan. Charr!
Haha, it's just that... I need to rethink the things I have to do.
Honestly speaking, I don't write fiction to be a known author. For me, writing is a form of escape from reality.
I hate reality. Sobra! Haha! Kaunti na lang, tatakasan na ako ng katinuan! Charr!
Anyway, ewan ko rin kasi sa sarili ko! Sa totoo lang, never ko binalak kung ano magiging future ko. Nasanay kasi ako sa pagiging go-with-the-flow ni tadhana. Kaya heto ako ngayon, hindi alam kung saan papunta 'yung ilog. Namalayan ko na lang, mabato na pala 'yung tinatahak ko hanggang sa narating ko 'yung talon sa dulo. OA na kung OA! OA naman talaga ako! Kasi naman, hindi ko ine-expect na magkakaganito ako. Ganito pala pakiramdam ng mawalan ng pakialam sa buhay. Then, when I realized it... that I was giving up almost everything, natakot ako. Sobra. Ayaw ko nang maligaw pa.
As of now, I'm trying to find the right path for me! I don't wanna be senseless any longer. Hindi maganda sa pakiramdam. Nakokonsensya na ako. Naaawa ako sa sarili ko at sa mga may tiwala at sumusuporta sa akin.
Yes, hindi nga maiiwasan I might fall and hurt many times in the process but I would never intend to give up on myself... never again. I think, tiwala sa sarili ang kailangan ko to survive the challenges – to surpass every obstacle I face.