Dinledin, dinledin ve sonra da sen;
"Seni sevmek mümkün olsa idi
Mutlaka ben sever idim şimdi."
Diye sevmekten ihtiraz ettin.
Tiz bir sesle ihtiraz ettin.
Bu tereddütle sanki naz ettin.
Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum.
"Sehrime gel sevgilim.
Yarın çık gel
Bırak her seyi, bir bekleyenim
var de gel.
Gel ki, bu şehir adımlarınla
anlamlansın,
...
Gel ki, nefes alayım.
Gel.