ㅤㅤㅤ

çıkmaz bir sokakta çıkış yolu arar gibiydim. hiç ışık yoktu, kimse yoktu. dizlerim paramparçaydı ve ayakta duracak halim kalmamıştı. bir savaş meydanında gibi hissediyordum kendimi. çok kan akmıştı ve sanıyordum ki son nefeslerimdeyim. ellerimde bir titreklik hüküm sürüyordu ve dişlerim sıkmaktan kırılacak sanıyordum. düşüncelerim birbirine girmişti. gitmek mi yoksa kalmak mı. ölmek mi yoksa yaşamak mı. durmak mı yoksa ezilmek mi. hangisiydi ve ben ne yapacaktım. hiç ışık yoktu ve önümü göremiyordum. savaşmak bir yana dursun artık aldığım nefes ciğerlerime bir bıçak misali saplanır olmuştu. acı her yerdeydi. bir çıkış yoktu. elimden gelen hiçbir şey yoktu. sağım, solum, önüm, arkam; yoktu. ölüm koynumda değildi artık, karşımda sigara içmişliği vardı. kan içindeydim sanki ve temizlenmek çok zordu. sırtımda ve belimde oluşan yara izlerine dokunacak kadar gücüm kalmamıştı. elim kendime uzanmaz olmuştu. parmak uçlarım yanmıştı, çakmağı fazla mı uzun tutmuştum. ne olmuştu, neler olmuştu. bir çaydanlık çay kaynıyordu ocakta. ev sessizdi ama zihnimdeki sesler başıma ağrıyı saplıyordu. gözlerim zaman zaman kararır gibi oluyordu ve dünyanın hızına yetişemediğimi hissediyordum. midemde hüküm süren bulantı bazı anlarda kıvrandırır oluyordu beni. iki lokma yemek boğazıma diziliyordu. yutkunmak çok güçtü ve bedenim hiçbir şeyi kabul etmiyor gibiydi. hangisiydi, bilmiyorum. sesim duyulmuyordu, duyulmasını istemediğimden. bu yolun bir sonu yoktu ve duvarlarım artık canımı kanatır olmuştu. beni anla, beni en çok güçlü olmak yordu'