@cornnelian
bırak saçlarının karanlık kıvrımlarında dolaşsın elim
izin ver, o ince tebessümün kenarındaki gamzenden öpeyim
bir şiir bahşet bana, sesinin cennetinde öleyim
yoksa yanarım, sensizliğin kurak meskeninde çürür cesetim
hakkında bildiğim tek şey
bana çoğu zaman
bir ev gibi hissettirdiğin
tavanında yıldızlar asılı olan
@ahterasi hakkında bildiğim yegâne gerçek bana çoğu zaman sevgiden yapılmış bir evrende gibi hissettirdiğin yıldızları bize ait olan
kızıl
ve, ben de çok seviyorum kızıl, sana kızıl deyişlerimi ya da bana aki deyişlerini. seninle ilgili sevmediğim bir şeyin var olduğunu sanmıyorum
anladım bebeğim, kötü hissetmeni istemiyorum asla. her seferinde bana gelebilirsin, biliyorsun
kaybettiğin her savaşı yeniden başlayarak kazanamazsın, kızıl, bazen dizlerinin kaynadığı yerden kalkıp devam etmen, bazen inceldiği yerden kopmasına izin vermen gerekir.
derimin altında, kendimi daima bir yabancı gibi hissettim.
iki kalp arasındaki yıkık köprüleri zaman birleştirmez. zaman her yarayı iyileştirmez. zaman aşkı büyütmez, aşkı yıkamaz da. zaman, insanların kabul edemedikleri acizliklerini üzerine attıkları bir suç ortağı sadece. zaman parçalanmış bir kalbi toparlayamaz, birleştiremez belki ama tertemiz bir kalbi kurşuna dizebilir. zaman seni bana düşman edebilir. zaman beni sana aşık edebilir. hayır, zaman bunların hiçbirini yapamaz, sevgilim. bunların hepsini biz yaparız. bunların hepsi bizim affedilmez günahlarımız, zaman da affedilmek zorunda olmayan yegâne suç ortağımız.
güneş - haydi gel benimle ol
aslında yaşamayı diliyorsun, değil ölmeyi
o yaşam sana gelmedikçe yaşama kin tutuyor
ölmeyi beklemeye başlıyorsun, onu sevmeyi
ama bilmelisin ki
ölüm gelendir
yaşam ise gidilen
ölüm zahmetsiz, ansızın gelen ve seni zaten seven
yaşam çaba gerektiren, seni sevebilmesi için
onu sevdiğini göstermen gereken
engebeli yollarda
yürümeyi gerektiren
ben ölüme gitmeyi denedim bebeğim, bilirsin
ama o bana
ben gelmedikçe, gelmemelisin
diyerek yaşama gitmemi söyledi
her ne kadar zorlu bir yol olsa da
yaşama giden bu yolu deniyorum yürümeyi
senden de bunu isteyeceğim
yaşamla inatlaşıp, sen bana gelmelisin deme
ölüm sana zaten gelecek
onu isteme veyahut bekleme
yaşama yürümeyi dene olur mu
belki de yaşam
bir gün beni de getirir sana
bu sefer mutluluktan akar göz yaşların
ve ben yine öperim her birini
seviyorum seni
-bana yıldızları anımsatanıma
içimde ufacık bir sen var,
şiirlerle besliyorum.
ve seni en az ölümü beklediğim kadar bekledim.