e

Hissettiğim yükü tanımlayamadım. Yetersiz olduğum kadar da kelimelerden acizdim bunun için. Bir anda, şimşek çakması kadar ani bir zaman diliminde -belki saniyenin onda biri kadar kısa bir andı- her şeyin çok mantıklı geldiği, bütün taşların yerine oturduğu, sanki ilk kez bilinç kazanan küçük bir çocuk gibi zihnimin aydınlığa kavuştuğu o anı yaşadım. Kainattaki düzenin var olduğuna dair inancımı yeşerten kısa bir andı. Ne aradığını bilmeyen gözlerimin bakmayı bırakıp görmeye başladığı o zamanda, varoluşun en küçük kırıntısını bile taşıyan her bir zerrenin mantıksal bir düzende kurulduğuna kendi gözlerimle şahit oldum.
          
          O bir tabloydu, ve ben nefes aldığım her saniye bilinç kazanarak hayranlıkla izledim onu.
          
          

Yb ne zaman acabaa(⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠✿⁠)

burgundy asırı guzel

Hey, yo, size bi' şey gösterice'm
          Arkama baksanıza, bu kimin arabası, tanıdınız mı?
          Arkamda dört tanesi daha var, pek zor olmadı
          Bana kaliteden bahsetmeyin
          Siz bir haftada yapmıştınız, di mi?
          Ben bi' günde yapıyorum
          Şimdi içinizden geçme zamanı

Bir dilek hakkım olsaydı,
          
          281224'
          
          unutulmak isterdim
          bir anda herkesin zihninden silinebileceğim olağanüstü bir güçle değil. hatıralarımı sahildeki deniz kabukları gibi bir bir sırt çantama toplayarak beraberimde götürerek yavaşça solup gitmek. İnsanların zihninde hayal meyal hatırladıkları, anımsayamadıkları bulanık bir yüz olmak, tek bir mumun yanmadığı soğuk bir odada yalnız başıma zihnimden aciz düşmek. ruhumu vahşice katleden bilincimden uzaklaşıp dingin bir limana, yok oluşun eşiğine sürüklenmek. Ruhumun özgürleşmesini isterdim, bedenime sığamayacak kadar ağır olduğunu hissediyorum bazen, yoruyor beni. içimdeki melankoliden beslenmeye çalışıyorum ama kendi ruhumu tüketiyorum zamanla. yorgunluğumun sonucunda bir gece yatağa yattığımda peşinden getireceği sonsuz bir uyku ya da benliğimin peşine sürüklediğim bir kıyamet fırtınasından ziyade unutulmak, ne zaman unutulduğumu bilmemek, kendi varlığımın bilincinde olmamak isterdim. sahil kenarında ciğerlerime dolan temiz hava olmayı isterdim, havayı bencilce sömüren aciz bir yaratık değil.
          
          vücudum da bilincim gibi yeryüzünden habersizce silikleşip yavaş yavaş solup gittiğinde rüyalara konuk olmak isterdim. kim olduğumun farkında olmadan, kendi adımı dahi bilmeden insanların ve hayvanların rüyalarına girip onlarla oyunlar oynamak. zar atmak ve bulutları izlemek. ruhumu tamamen arındırabilsem geride sadece huzur taşımak isterdim, var olmanın yükü omuzlarıma binmeden, rüyalara hafif bir rüzgar olarak, biri rüyasından gülümseyerek uyandığında bunun sebebi olmak isterdim.
          
          'çok güzel bir rüya gördüm ama ne gördüğümü asla hatırlamıyorum' olmayı isterdim.
          
          tamamen yok olmak değil, yok olmanın eşiğinde küçük bir huzuru taşımaktı dileğim

Yazar geri gelmişti tekrar gitmiş

Born to die dinliyorum.Yüzbaşıyla Güneylini özledim.
          buraya içimi dökmemi özledim .
          Drinkforhorror adı altında kendini gizleyen insanı tanımadım ama,bana iyi hiss ettirdi.
          Teşekkürler yeniden. Cevaplamasan bile bilmeni isterim ki burada özlendin.
          iyi geceler koğuş 

kendimi kötü hiss ediyorum
          fatal flaws okumak için geldim ama cesaretim yok ...

iyi geceler :0 

iyi geceler bana müsaade emekli yazar oldum bir süre yokum
          xx