fantiprenses

COMING SOON!!!!

Kırdım diyorsun zincirlerini;
          Evet, köpek de çeker koparır zincirini,
          Kaçar o da, ama halkaları boynunda taşıyarak.( Persius)

Sahne bende. Sinirimle korkmayanların, kahkahamla titremesini izleyeceğim.

Ben kaybetmekten korktuğum her şeyi serbest bıraktım. O yüzden bu kadar hızlı uzaklaştılar sanırım .

Geçmiş bir toz, üfle gitsin. 
                            Stefano D'Anna

Doğru dedin, hayat boş değil; yaşanmaya değer. Ve yine dediğin gibi zor. Hem de çok zor. Hayatta kalmak, yaşamak, düşünmek, düşünmemek, sevmek, bazen nefes almak bile zor. Ama yine de bi sebebinin olması güzel, " yaşamak" için.

Acaba soyutlamayı soyutlanmayı sevdiğim kadar seviyor muyum?

Her gün diyorum ama gerçekten yarını kötü bişe olmadan bitirirsek, ölsem de gam yemem. (◠‿◕)

Utanmak nedir gerçekte? Büyümek mi? Korkmak mı? Kaybetmek mi? Bence kendi seviyesine bile gelemeyecek insanlar sayesinde üzülmektir utanmak. Rezil olmak ile utanmak arasında bir bağ yok bence. Mesela ben rezil olunca "Vay be ne malmışım da bunu yapmışım" diyerek veya gülerek durumu kurtarabiliyorum. Ama utanmakta böyle bişey yapamıyorum. Kitleniyorum. Hatta bazenleri oluyor, hiç kimse hissetmediği halde bitişin başlangıcına adım attığımı hissediyorum, utanç sayesinde... 

Yeni bir yıl daha geldi. Eskiyi yenide bıraktık. Belki klasik diyeceksiniz ama benim için değildi bu sene. Hayatım sene başında ... çukurundaymış ama haberim yokmuş. Değiştim. Değiştik. İyi ki değiştik. Anladım sahte bir hayat yaşadığımı eskiden. Hayatım büyük boyutlarda değişti ve ben diyorum ki iyi ki değişti.
           Sahip olduğumu sandiklarimin aslında hiç benle olmadıklarını anladım. Gerçek arkadaş olmadıklarını da...