funda_syh54

ÖLÜME NOT
          	
          	
          	Önümde girsem boğulacağım bir deniz, arkamda atlasam öleceğim bir köprü var. Ben yaşama ne kadar yakınsam ölümede hep o kadar yakın oldum ölmeyi dört gözle beklerken yaşamayı ise en çok ben istedim ama öğrendimki insanın kaderi buna hep izin vermeyebiliyormuş. Öyle bir durumun içindeyim ki uçurum ortasında kopacak bir ipin üzerinde duruyorum sanki kıpırdasam kopacakmış gibi geliyor yardım edebilecek ipimi sıkılaştırabilecek kimsem yok benim tek başımayım. Kendimi ve hayatımı riske atarak hızlı olursam ipi geçebilirmiyim? Kopmadan uçurumun ucuna ulaşabilirmiyim. Peki ya düşersem. İpin ortasında stabil yaşamaktansa risk almak daha mı iyi sizce?
          	
          	İnsan karanlıkta ne kadar durursa o kadar alışırmış ya hani benim hayatım karanlığa gömüldü ben buna istemeyerek alıştım neden ufacık bir ışık belirmiyor ki. Herkes karanlığı sevdiğini söyler huzuru bulduğunu söyler benim için bu tam tersi karanlık bana ölümü hatırlatıyor tekrar ışığa ulaşamayacağın edebi bir karanlığı hatırlatıyor. Ölümden korkmuyorum fakat dediğim gibi ölmekte istemiyorum. Ben ölmeden karanlığa mahkum kaldım ve sadece bir ışık istiyorum.

funda_syh54

ÖLÜME NOT
          
          
          Önümde girsem boğulacağım bir deniz, arkamda atlasam öleceğim bir köprü var. Ben yaşama ne kadar yakınsam ölümede hep o kadar yakın oldum ölmeyi dört gözle beklerken yaşamayı ise en çok ben istedim ama öğrendimki insanın kaderi buna hep izin vermeyebiliyormuş. Öyle bir durumun içindeyim ki uçurum ortasında kopacak bir ipin üzerinde duruyorum sanki kıpırdasam kopacakmış gibi geliyor yardım edebilecek ipimi sıkılaştırabilecek kimsem yok benim tek başımayım. Kendimi ve hayatımı riske atarak hızlı olursam ipi geçebilirmiyim? Kopmadan uçurumun ucuna ulaşabilirmiyim. Peki ya düşersem. İpin ortasında stabil yaşamaktansa risk almak daha mı iyi sizce?
          
          İnsan karanlıkta ne kadar durursa o kadar alışırmış ya hani benim hayatım karanlığa gömüldü ben buna istemeyerek alıştım neden ufacık bir ışık belirmiyor ki. Herkes karanlığı sevdiğini söyler huzuru bulduğunu söyler benim için bu tam tersi karanlık bana ölümü hatırlatıyor tekrar ışığa ulaşamayacağın edebi bir karanlığı hatırlatıyor. Ölümden korkmuyorum fakat dediğim gibi ölmekte istemiyorum. Ben ölmeden karanlığa mahkum kaldım ve sadece bir ışık istiyorum.

funda_syh54

Neden herşeyi düzeltmeye çalışırken batırıyorum ki? Neden temiz bir sayfa açmaya çalışırken o kağıdı farketmeden daha çok karalıyorum.. ben çok sıkıldım bu ne bir hikayeden alıntıdır nede başka biryerden görme duyma birşey. Yanlış anlamayın içimi dökmek istiyorum buralarda kimseler kalmamış zaten.. yıllar sonra tekrar gelmişken kimseye rastlamadım bu nedenle görenin olacağını sanmıyorum anlatacak biri yok malesef kimseye duygu sömürüsü yapmıyorum lütfen.. yanlış anlamayın. Pek kişi belkide kimse görmeyeceği için buraya yazıyorum:)
          
          İyi geceler

goldenquinnie_

Hi cupcake ❤️
          Um, could you please check out my new story? No pressure though.
          
          https://www.wattpad.com/story/257809695?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=jennings_quinn&wp_originator=Wqa7HzXfQoy4NuwjHkXr7EAbf7sPoS5NoIrNjHKUsceINLFpIxIEqn2BwtYAndzkeEeOoyWWC2DSBN2jR%2BN2FOiLn%2FVrE%2Fa2ceg7TiDa%2FWgdBENzyH4CorTIyDbTQ77N
          
          Much love,
          Quinn.