Adamın amacı sadece kafa dağıtmakmış. Becerememiş, bulunduğu alanı yeniden terk etmek istemiş, günlerce gelmemiş. Bir sonraki gelişinde gördüğü şey kalbine dokunmuş. Günlerce o çocukla sohbetler edip, gülmüş. Kalbinin derinlerinde senelerce uyanmayan kelebekleri uyanmış, kozasından usul usul çıkmaya başlamış. Felaket geçen bir günü güzelce bitirmek istemiş, açılmak istemiş. Arkadaşlarından yardım istemiş, heyecanlanmış, gün boyu terlerle cebelleşmiş. Daha fazla dayanamamış, kollarına sığındığı o çocuğun yaşlarını bir nebze azaltmak istemiş, öpmek istemiş yanaklarını ama öpememiş, silmek istemiş gözyaşlarını ama silememiş. Tek birşey söylemiş; "Benim olur musun? Seni seviyorum." Aradan 11 ay 24 gün geçmiş. Kavuşamamış ama sevmeyi de bırakmamış iki insan. Adam artık çocuğa; "iyi ki benimsin, sana aşığım." Diyor.
İyi ki benimsin, sana aşığım.
