@izlerin
Belki Haziran'da mavi benekli çocuksun,
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor.
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden.
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun.
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor.
Belki körsün kırılmışsın telâş içindesin,
Kötü rüzgâr saçlarını götürüyor.
Kumkapı meyhanelerine dadandık.
Önümüzde; altınbaş, altın zincir fasulye pilakisi.
Ardımızda görevliler, ekipler, Hızır paşalar.
Sabahları açıklarda bulurlardı leşimi.
Öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri,
Çöpçülerin elleriyle okşardım seni.
Yalnızlığım benim, süpürge saçlım,
Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi.
birtanecikaskim
Komşu Seher Hanım başörtüsüne dökülen beyazlarını topluyordu.
Kedisi de kucağında hafifçe uyuyordu.
Kedisinin adı Şeker idi.
Adı gibi pek şekerdi.
Hayatın acımasızlığından bihaberdi.
İki kalp arasında en kısa yol;
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
belki
sararmış
eski resimlerde kalırım
Sazende Şazi ile Zifos Zihni zaman zaman sizin sokağın sağ köşesinde sinsi sinsi fiskoslaşarak sizi zibidi Suzi’ye sonsuz ve sorumsuz bir hayâsızlıkla ikide bir şikâyet ederdi.
Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı,
Begonviller ve bir mavi kapı,
Ve illa amansız bir avlu getirsem.
Dünya soğur, akşam serinlerken.
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim.
Ve işte en gümüş cümlem:
Keşke tanışmamıza hiç fırsat olmasaydı ve seni hayatıma şeker misali karıştırmasaydım.