jeonkimtaetk

Asıl intihar
          	Gün gün yaşamakta.

jeonkimtaetk

Ne zaman ki içimde bir rüzgâr esip çiçeklerimi alıp götürse, 
          Bu da gelir geçer dediğim şeylerin masum olmadığını anladım
          İstemesem bile kabullenmek zorunda kalmam ne kadar acı verici 
          Dökülmesi gereken binlerce kelime varken sessizliğe sarılmak, 
          Olan biteni bir türlü aklımın almaması, her vakit kapı dışında kalmak, 
          Ne zordur adım attığım yolların aslında aynı çıkmazda son bulması 
          Neden dizlerim güçlü kuvvetliyken tutunmazsam düşecek gibiyim 
          Avazım çıktığı kadar bağırmak istediğim tepeler nerede benim?