kartopu5277

Doluyorum yine 
          İçim bitmek bilmez bir hüzün denizi
          Boğuluyorum , nefes alamıyorum
          Çırpınmaktan bı hayli yoruldum 
          Kendimi bırakmak istiyorum bu belirsizliğe...
          

Gözlerimin mutluluktan parlamasını isterdim dolu dolu gözlerle bakarken süzülmemek için savaş veren yaşlardan değil.!

Aynalara , aşk sadece anlayana ...

Kendimi açıklamaya yorulduğum kadar hiçbir şeye yorulmadım 

Hani birşeyleri düzeltmek için çırpınıyorsun da karşı tarafın milim kıpırdamadığını görüyorsun ya o zaman birşeyler bitiyor kendine ne kadar haksızlık ettiğini anlıyorsun

Bazen kendime çok kızıyorum boşuna nefes tükettiğim için anlamayan insanlara 

Birşeylerden vazgeçmek mı saniyelerimi alır sadece lafı bile olmaz

Ne kadar çabalasamda kaybediyorum o içindeki umut ve heyecan dolu çocuğu her geçen gün öldürüyorlar yavaş yavaş ve ben buna engel olamıyorum
          
           gözlerimdeki ışıltı kayboluyor yaşama hevesim umut dolu hayallerim mutlu günlerim gidiyor elimden gülmeyi sevip kahkahalarla gülen ben somurtuyorum artık 
          
          yeniliyorum savaşamıyorum istediğim gibi değil olmamı istedikleri gibi bir insan oluyorum
          
           kaybediyorum kabulleniyorum kendi halime üzülüyorum ama birşey yapamıyorum...

İçime sığdıramadıklarımı yazmaya kağıdı nasıl yetireyim?

Bazen uzun uzun cümleler kurmak istersin eline kağıt kalem alırsın ama yazamazsınya öyle işte ...