Ahmina

Nefesim sığ ise senin suçundur,
          Aldın götürdün bir gülüşte nefesimi.
          Saçların sırdan ise nasıl bileyim,
          Gizleri saçından bir bir çözeceğimi...
          
          

şimdi, bir de buradan baktım sana
          senden kaçırdığım
          kedere boğduğum anlara
          
          ....
          
          Beni içine al artık
          seni mutsuz kılan duyguyu
          kırmak istiyorum.

kalmak ya da kalamamak. 

Şükürler olsun bu sefer gerçekten de gitmeyi başaracağım,

Sıcak tut yüreğini
          Aman bu isli gecede üşütme
          Bakışlarına don düşmesin
          Ellerin soğuktan titremesin
          Sıcak tut yüreğini sen de
          Sakın cebimden çıkarma ellerini de
          Merak etme ceplerime koyabilirsin ikisini de
          Kırmızı burnuna atkımı sar
          Aman sen de yüreğini üşütme 
          
          Sıcak tut yüreğini
          Amansız soğuk sigaranın
          Bir içimlik aşkı ile

Geceye bir şiir de sen bıraktın mı?
          Bir buse kazıdın mı gökyüzüne?
          Sevgilim,
          Geldin mi bu gece baş ucuma?
          Değerlim,
          Fısıltını duydu mu bu günahkar kulaklar?
          
          Kayboldum biliyor musun?
          Sen bir tanrıça olduğuna göre
          Eminim bunu da biliyorsundur
          
          Dualarıma kulak ver ve
          Al beni yanına
          Çünkü daha ne kadar dayanabileceğim
          Tam bir muamma
          

“İnsanın kendi kendini kandırma gücünü göz ardı etmemek gerek," dedi. "Özellikle de bir şeyi ispatlamaya çalışırken."
          
          Gözlerini Sımsıkı Kapat, John Verdon
          

Sizin alınız al inandım
          Sizin morunuz mor inandım
          Tanrınız büyük amenna
          Şiiriniz adamakıllı şiir
          Dumanı da caba
          Bütün ağaçlarla uyuşmuşum
          Kalabalık ha olmuş ha olmamış
          Sokaklarda yitirmiş cebimde bulmuşum
          Ama sokaklar şöyleymiş
          Ağaçlar böyleymiş
          Ama sizin adınız ne
          Benim dengemi bozmayınız
          Aşkım da değişebilir gerçeklerim de
          Pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
          Yan gelmişim diz boyu sulara
          Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum
          Hiçbirinizle dövüşemem
          Benim bir gizli bildiğim var
          Sizin alınız al inandım
          Morunuz mor inandım
          Ben tam kendime göre
          Ben tam dünyaya göre 
          Ama sizin adınız ne
          Benim dengemi bozmayınız

“Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık, yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış, bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde. Sesine güvendim, gözlerine en çok yakışan o sürekli yaz ikindisine.”

Düşmüş bir meleğe, kanatlarını kaybetmiş kelimeler armağan ediyorum.
          Ben bir çöpçüyüm
          En güzel çiçekleri çöplükte bulup
          En güzel mezarların üzerlerine bırakıyorum.