هيلين

Yazdığım hikayenin başrolü değilim.

Gönlümü nasıl köle ettin bunca kusura?

Siz birini çok sevmiş olabilirsiniz, hatta karşınızdaki insan da sizi çok sevmiş olabilir ama her şeye rağmen yapamamışsınızdır. Olmaz bazen, yaz mevsiminin ortasında yağmur yağar ve siz o pikniğe gidemezsiniz. Belki zorlarsınız ama bu kez de her yeriniz çamur olur.

Şöyle düşün âhrazım ama ismini sesimde saklıyorum.

Bugün kalbimde mâtem var.

Gidesin var, daha durma.

Cüzdan gitti Müjgan. Para mühim değil de içinde resmin vardı.

Ben lunaparkım, uzaktan güzel görünüyorum herkes uzaktan eliyle işaret edip ne güzel olduğumu söylüyor, sonra ışıkları sönüyor Işıklar söndüğünde hiçbir büyüsü kalmıyor ama gece sahile gitsen orda yine birilerini görürsün deniz kenarını insanlar 24 saat sever her mevsim ayrı sever gece başka gündüz başka sever. Ben lunaparkım.

Kimsenin konuşmadığı bir dil gibiyim. Kimsenin inanmadığı bir deli, yazarın bile okumadığı bir kitap, hiç çalmayacak bir şarkı, hiç sorulmayan soru gibiyim. Kalabalıklar içinde varım ama yok gibiyim.

Omuzlarımda ölü bir çocukluk var kaldıramıyorum.