limortakal

Mutlulukla dolu düşüncelerin içinde gizlenmiş ufak bir umuttu aslında hayaller. Bense, o hayallerin arasında kaybolan kelimelerin içinde bir yerlerdeyim. Nerede olduğumu asla tam olarak anlayamazsınız, tahmin edemezsiniz. Çünkü ben, kimliğim belirsizken çok daha iyiyim. 
 
Belki yanı başınızda, belki az önce omzunuza çarpan, belki de bir yerde kulaklıklarını takmış müzik dinleyen biriyim ben. Ne olursa olsun, yazdıklarıyla var olan biriyim. Kurgularına fazla güvenmeyen ancak her koşulda kendi yarattığı karakterleri kendinden çok seven biriyim. 

Bazen kendiyle çelişen, bazen de tüm düşüncelerini bir düzene oturtmuş biriyim. Yazdıklarım, düşündüklerimin bir eseridir. Ben düşünürsem, zihnimin gölgesi kalemime yansır, sözcüklerin esiri olurum bir anda. Kurgularım beni içine çeker, yaşamım dökülür parmaklarımın ucundan. Soluduğum hava akciğerlerimden çıkana dek, yazdığım kelimelerim hayatım olur. 

Eğer kim olduğumu bilmek isterseniz, dönün ve gölgenize bakın. Çünkü ben, karanlıkta gizlenmiş ancak gündüzleri seven biriyim. Yalnızca ışıkta görebilirsiniz benim karanlığımı.