Derdimi çok iyi biliyorum da, hiç iyi anlatmayı bilmiyorum. Kendi kendime çok güzel derdimi anlatıyorum, ama oturup biriyle konuşayım dediğimde olmuyor. Aklımdakinin onda biri, içimdekinin yüzde biri anca dile geliyor. Gerisi içimde kalıyor. Kendisinden de sıkılıyor insan bir zaman sonra. İyi anlaşmakta yetmiyor bazen. Ruhum diyorum darmadağın. Her bir yana parçalarım dağılmış,toplayacak gücüm yok. Buna alıştım artık ama yeter ki basmayın parçalarımın üzerine. Hıçkırıklarım bile duyulmazken yapmayın.