llreevaa
Sabaha kadar uyumayıp seni düşündüm bugün o telefonun ardında uyuyan sen ve hayallerimle yalnız kalan ben kısa sürede bağladın beni kendine belki de benim suçumdur bilmiyorum ama yanımda hissediyordum seni sanki tüm sıkıntıları geride bırakıp göğsünde uyumuşum gibi. Sabah kadar uyuyamıyorum aklım sendeydi yine. Belki de sabah ilk gördüğün sima ben olmak istemişimdir olabilir sevgilim uyandığımda ilk seni görmek istemiş olabilirim. Canım bu aralar çok yanıyor herkes çok yakıyor. Ben kaçtığımı fark ettim kaçıyorum ve kayboluyorum ben o boşluğa düşerken kendimden önce seni arıyorum belki de beni eskisi kadar sevmiyor olabilirsin kabulüm ama bunu yaparken canımı yakma olurmu sessizce usulca kendini unutturma bana çünkü o sessizlikte ben boğuluyorum nefes alamıyorum belki beni anlamıyorsun şu an ben abartıyorumdur ama dudağında ismimi duyduğumda ki o heyecanı sana anlatamam emin ol. Uzaklaştığının farkındayım hala iyi düşünmeye çalışıyorum yorgundundur işin vardır belki benden sıkılmışsındır bak Bunu yazarken gayet normalmiş gibi yazıyorum ama yaşarken elim ayağımı birbirine giriyor her gece aklımda senin o sesinle gülüşünle uyumanın verdiği özleminin yorgunluğunu sen bilmiyorsun. Sen, benim seni nasıl sevdiğimi bilmiyorsun. Konuşmak istemiyorsun artık anladım bunu farkındayım kendini zorlamaya gerek yok ben senden razıydım ama sen olamadın geceleyin neden telefonu kapatmak istemiyordum biliyormusun? Uyurken ki nefesini her hissedişimde ki o huzuru bilemiyorsun galiba ben seni hala çok seviyorum ama olacağı yokmuş demek ki kafamda kuruyorumdur her zaman ki gibi ama en güzel kurduğum düşlerin prensisin bunu unutma umarım bir gün benim sende arayıp bulmaya çalıştığım huzuru sende doğru insanda bulabilirsin. Ama senin olduğun yer çok şanslı o insanlar o şehir senin sevdiklerin , sevmeye çalıştıkların çok şanslı…