Geçen lgbti hakları için ailemle kavga ettim. Diyorum ki seversin sevmezsin, sana göre günah veya değil. Burada önemli olan mevzunun tamamen insan hakları olması. Yine de aynı şekilde homofobik söylemlerine devam edince küstüm herkese. Gönlümü almak için baya uğraştılar.
Neyse bunu arkadaşıma anlattım. Bana şey diyor "Sen de kendinden başka herkes için uğraşıyorsun, bir şeyi savununca gözün hiçbir şeyi görmüyor."
Doğru söylüyor ama napim yani. Ben savunmasam sen savunmasan kim mazlumun yanında olacak. Çevremdeki herkes lgbti haklarını savunduğumu bilir çünkü lafımı asla esirgemem. En homofobiği karşısında bile, ne kadar yakınım olduğu fark etmez üstelik. O yüzden baya herkesle tartışıyorum. Yakında afaroz edilirsem şaşırmam yani. Ama biraz bile ikna olmuş değiller. Ben üzülmeyeyim diye susuyorlar sadece. Ulan naptı size bu lgbti bireyleri? İnsan gibi yaşamak istiyorlar sadece. Niye bu bile size batıyor ya, benim aklım almıyor.
Son zamanlarda bi mültecilerin hakkını bi de lgbti haklarını dillendirmekten dilimde tüy bitti. Yazık ya, çıldırmama ramak kaldı.