limon yaprağı

Güzellik uykusunda sanki Wattpad. Uzun bir aradan sonra Merhaba dostlar ^^

Kafam da bir süredir bir kurgu ile dolanıyorum. Lâkin bunu bir K-Pop grubunun üyesinden ziyade Türk isimlerin yer aldığı ve tamamen Türk usulüne göre uyarlayarak yazmak istediğim bir düşünce taşıyorum zihnimde. Yazarken anatomisini tasvir ederek ilham aldığım çok iyi Türk oyuncular da var. Sanırım eskiye kıyasla ilham aldığım bir takım konularda değişkenlikler söz konusu. 

Bir jinyoung fic'i beklesem mutlu sonla biten olmaz mı 
          
          (눈‸눈)

"Ya yaşayabileceğin en güzel şeyleri yaşadıysan ve hayatının geri kalanı acı ve hastalıkla doluysa?" Belle idi bu. Mabelle.
          
           ''Ancak insan umut ediyor.'' Dedi Maiolainé tok bir ses ile. Sureti her zaman ki gibi ifadesiz ve ilgisizdi. Daha çok raflardaki kitaplarla ilgiliydi. "Ya öyle değilse?''

Flora'nın kurgusu vefalı bir dostun hayatından kismen alıntı. Sahici bir hayatın kismi yansıması. Hikâyesini ilk duyduğumda aklıma Atticus Finch gelmişti ve satır arası sözleri zihnimde aydınlanmıştı.
          
          "Dünya adamı renksiz bırakırken kadın onu boyayacağı renkleri buldu."
          
          Bu cümleden figüratif alınarak bir Esilya oluştu. Kalbinize dokunduysa öyle mutlu ki bana. Yoğunluğumun arasında bugün bana iyi gelen mesajlar geldi şurada. Bildirimlerimin gevezeliği bu nedenden. Çok güzelsiniz, sevgiler :)

"Ya yaşayabileceğin en güzel şeyleri yaşadıysan ve hayatının geri kalanı acı ve hastalıkla doluysa?" Belle idi bu. Mabelle.
          
           ''Ancak insan umut ediyor.'' Dedi Maiolainé tok bir ses ile. Sureti her zaman ki gibi ifadesiz ve ilgisizdi. Daha çok raflardaki kitaplarla ilgiliydi. "Ya öyle değilse?"
          
          Bu sefer Mia konuştu, asır öncesini barındırıyor gibi hissettiren bir tonlamadaydı sesi.
          
          "Umut, eziyetin süresini artırır."
          
          Onayladı Monâ, sessiz bir fısıltıyla.
          
          "Umut, eziyetin süresini artırır... Ömrünün kalan süresinde yaşayabilmek için, bahane?"
          
          ''Eğer o burada olsaydı, yani Moiré. Şöyle derdi; hayatta engel olamayacağımız bazı şeylerin olacağını, ama bunun dünyadan uzaklaşmak için bir bahane olmadığını.''
          
          
          Mokita... 
          
          Merak edenler için kısa bir not geçeyim. Mokita arkadaşlık bağları üzerine kurguladığım bir kitap.

Şu ana dek birçok kalem tanıdım şuralarda. Hepsi ayrı ayrı özeldir. Bugün onlardan birini önereceğim sizlere. Her kelimesine hayran kalacağınız çok özel biri @nariashi. 

Birkaç adım ötede replikacı dükkânı vardı. Önce sadece replikaların güzelliğine kapıldı bakışlarım. Öyle ki neredeyse cama çarpıyordu burnum, öyle fark ettim birkaç adım da yaklaşan habersiz adımlarımı. İç çektim, gözlerimi camın ardındaki replikalardan kaldırdığımda o silueti gördüm. Oradaydı, replikacı dükkânında.

Gözlerimi ovuşturup pusun içinden düne kadar varlığından bile haberdar olmadığım bu dünyanın ana hatlarını seçmeye uğraşıyorum. Aklı yorgun bir kuşağın mensubu, yorgun amatör bir kalemim var. Ben, yabancısı olduğum bu yere bakacak gücü bulabilir miyim?
          
          Dünya değişimlere uyum sağlama mücadelesi verirken, bakış açıları getirmeyi ve duygusal boyutlar kazandırmayı sağlayacak bir fikrim kaldı mı benim?
          
          Mokita, Maiolainé'den sevgilerle...
          
          
          https://www.youtube.com/watch?v=ts0Ir2hXXaw

Elimi sana uzatıp gözlerimi kapatmamı ve sana güvenip güvenmememi sorman esintide... Sen Jack Dawson değilsin ben de Rose DeWitt Bukaterr. Burası da bir yat değil. En başından Titanic'i örten kapkara sis bulutlarıyla örtülü bu hikâye. Kimsesiz benliğim umarsız o sis perdesinin aralanmasına. Ve hikâyede ki prensin Rose'u olmaktan uzak kalbim.
          
          Marvel - Mara