Gri gökyüzünün kasvetiyle açıldı gözlerim.
Bekledi seni gökyüzü...
Dağ, taş dökülen her bir yağmur damlası hoyrat,yıktı içimdeki Gülzar-ı Gülistan'ı...
Sonra sensizliğin çığlığı yankılandı semaya,
Feri söndü gözlerimin,ardından karanlıklar yağıyor,yangınlar serin adımın yanında yazılmayan adından...
Ahıydı her bir damla,yüreğim bu davanın en masum sanığı ama idam sehpası bana kuruldu...
Sensizlik çöker içime,içim içinde diner...
Sana yenildim kendimi öldürdüm ve sen kalp yarası olup kaldın öylece....