mevahar
ay'a bak ve kalbimde olduğunu bil.
mevahar
mevahar
karanlığı tek başıma sırtladım senelerce.
mevahar
hüngür hüngür ağlayarak kurduğu bir cümlenin, hiç kimsenin gönlüne değmemiş olmasının ne demek olduğunu bilenlere, gırtlağındaki söylenmemiş o cümleleri söyleyemeden ya da yutamadan eve dönenlere, evi yol olanlara ya da evi olmayanlara ve sana..
mevahar
vicdan sustuğunda, akıl tehlikeli oyunlar oynar.
mevahar
li pey te pir gerîyam
mevahar
İstanbulun kıyılarında sevdim ben seni boğazın dibinde biramı yudumlarken adın aklımdan geçiyor her zaman İstanbulun kıyılarında boğaza anlattım ben sana olan sevdamı. öyle işte sevgili galatayla kız kulesi kadar imkansız, boğaz kadar ihtişamlı seviyorum ben seni. ortaköy camisi kadar güzel kız kulesinin tarihi kadar eski seviyorum ben seni. sevgili olmayalım yiyelim içelim ama sevgili olmayalım.
mevahar
bir yer var, biliyorsun orayı. herkesten her şeyden sıkılıp, içine dönüyorsun. kimseye bir şey anlatmak istemiyorsun, biliyorsun anlamayacak. kimseden bir şey beklemiyorsun, açıklama yapmıyorsun, yorulmuşsun çünkü. bir yer var biliyorsun orayı, orda sen ve yalnızlığın varsın hep.
mevahar
bir yer var, en yakının zannettiklerinin bile giremediği bir yer. böyle ıssız tenha bir yer ama içinde çokça düşünceler var. bekleyişler, umutsuzluklar, cinnetler, cinayetler olmayan hayaller olsun diye çabaladığın ümitler. bir yer var işte, kimse yok orda ama çok kalabalık.
mevahar
bir yer var, hani nefesin kesiliyor bir an; etrafında olan her şey akıp geçiyor sen zihninde anlamlandıramıyorsun. kitap okurken, aynı sayfayı defalarca okuyup ne demek istediğini anlamadığın o yerden bahsediyorum, biliyorsun orayı. bir yer var, kendine bile uzak, boş bir yer.