☪卍☭

Waty bitmiş püh amını götünü sikeyim

Ağustos böcekleri 17 sene toprak altında tırtıl formunda yaşar ve sonra yeryüzüne çıkarlar. Yeryüzündeki ömürleri ise 1 aydır. 1 ayda çiftleşir ve ürerler. Ömürleri bu kadardır. Kışı göremeden ölür Ağustos böcekleri. Masallardaki gibi değildir.. Sonuç itibariyle karıncaları götten sikiym karıncaları teröristtir.

Özlettin be kendini :<

Gezegende yaşamış en büyük insanın gezegeni terk etmesinin yıldönümü.. 

Musa'nın asası kadar güzelsin ve kalbim kızıldeniz gibi mahsun..

Merhamet ile bakan gözleri o kadar yorgundu ki, artık çevresindeki maskot hayaletlere ya bakmıyor yada acıyarak bakıyordu. O kadar tükenmişti ki bir kurtarıcı veyahut bir ışık demetine yürümeyi dahi reddediyordu. Haddinden fazla beyefendiliği, kibarlığı ve merhametli oluşu, en fena özelliğiydi. İyilik perisi olmaya çalışmıyordu tabi, bu onun doğasında olan bir karakteristik yapıydı. Peyderpey bu onu kullanmak isteyen hayaletler için bulunmaz hint kumaşı oluyordu. Bazen kendini bir şeylerle mutlu eder ve tüm gün o minik kıpırtının gölgesiyle yüzü güleç olurdu. Neyse ki bu durum uzun sürmez ve diğer pek çok gün intihara giden çaresiz serseri gibi ayaklarını sürüyerek yürürdü. Rutin alışkanlıklarının dışına çıkmaz, fevkalade sade ve ışıltısız hayat sürerdi minik odasında. 
          
          Silik gölgelerden ibaret geliyordu insanlar onun için. Hayalet kahkahaları beyninin içinde uğultu halinde büyür ve evine gidene değin geçen süre boyunca minik bir işkence olurdu. Bazen bu hayaletlerin simaları envai şekillere girer, canlı kabuslar yaratırdı. Merhamet edecek pek az insan kalmıştı. Gezegen hayalet istilasına uğramıştı nitekim. Hayaletler gezegeni bataklığa çevirmişti. Merhamet ise bir dal parçası..
          
          Yakında kendine bile fayda sağlayamayacak olduğunu seziyordu. Kendini bataklığa bırakmak yerine, kendi kanının okyanusunda son nefesini vermeyi yeğlerdi. Tek bir konu kalıyordu geriye; bay göz kapaklarının bunca zamandır tuttuğu göz yaşlarını bu kan denizine karıştırırsa mutlu ölmediği için üzülür müydü?

Göz kapaklarım o kadar kuvvetli ki, bunca biriktirdiğim kini, öfkeyi, yaşanamamışlıkları ve pişmanlıkları yağmur olup akmak isteyen göz pınarlarımda durduruyor. Vicdanım o kadar asil ki dünyadan özür dileyip kendini kabahatlar kralı ilan ediyor. Ruhum o kadar sefil ki, kendi distopyamda şeytani ikizimi, hem kabahatli hem içine içine ağlayan bendenize nispet olarak şatafatlı bir geçit töreni edasıyla karşılıyor. Çırılçıplak karşıma dikilen acı fısıltılar bile fazlasıyla manidar artık. Kabukları çürümüş bir dalda asılı kaldı düşlerim. Kanatsız fanilerle ne işim olur ki uçup ulaşsın o dala... Güçlü ve mutlu zırhımı giyip bir kaç yıl daha savaşıp mağlup olacağım. Teessüfüm şudur ki tiksinerek baktığım halde benim bu dünyanın oğlu olduğuma inanan berduşlar var. Ne Bakunin ne Bonapart kaldı imreneceğim. Hiç mi hiç yüzümü güldüren nesne yok. Uydurduğum loş sahnemdeki tiyatrodan ibaret gülüşlerim. 
          Merak etmeyiniz, istemeyiz ne sizi ne sizin sahte pata kütelerinizi. Pıt pıt damlayacak mizansenim, ciğerlerime ben dolacağım. Kendimde boğulup defnolacağım, mutlu iki metre kareme ve casper'dan daha sevimli olacak hayaletim. 

Anne kediden beslenen yavru fare gibiyim.. 

İlim ilim bilmektir. İlim kendin bilmektir. Cahilleri götten sikeyim. İlim sakso çekmektir.
           
               -Yhaonus Erhme 

Necip evlenmek istiyor necip istiyor necibinki de kalkıyor artık